Ομιλήτρια εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής στην ειδική συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ήταν η Γραμματέας  της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη.

Η Λαρισαία Βουλευτής υπογράμμισε ότι «μισό αιώνα πριν, η πατρίδα μας βίωσε την πιο σκοτεινή και συνάμα πιο λαμπρή νύχτα της σύγχρονης Ιστορίας. Μέσα στο σκοτάδι του αυταρχισμού, έλαμψε η σπίθα της Λευτεριάς. Μια σπίθα που γεννήθηκε στα ασυμβίβαστα σπλάχνα των φοιτητών και έμελλε, όχι μόνο να φωτίσει τις ζωές μιας ολόκληρης Χώρας που βρισκόταν “στο γύψο”, αλλά να παραμείνει άσβεστη φλόγα που θυμίζει σε όλους μας πόσο πολύτιμο και πόσο εύθραυστο είναι το δημοκρατικό μας πολίτευμα».

«”Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο, υπήρξαν ήρωες και ποιητές μαζί”, έγραψε ο ποιητής. Κι αν ηχεί ακόμα στα αυτιά μας η κραυγή “αδέλφια μας στρατιώτες, είμαστε άοπλοι”, γνωρίζουμε καλά ότι μόνο άοπλοι δεν ήταν. Μπορεί δικά τους όπλα να μην ήταν τα τανκς και τα πολυβόλα, αλλά, όπως αποδείχθηκε, διέθεταν σπάνια όπλα πολύ πιο ισχυρά. H ανόθευτη αγάπη για τη Δημοκρατία, η αγνή λαχτάρα για τη Λευτεριά, η βαθιά φιλοπατρία, η τόλμη, η αυταπάρνηση, ο αλτρουισμός, η ανιδιοτέλεια, η ανδρεία, η αλληλεγγύη, η υπερκομματική ομοψυχία πέρα από διαχωριστικές γραμμές και συμφέροντα, αυτά οδηγήσαν μια γενιά στην υπέρβαση του φόβου. Αυτά αποτέλεσαν τα αυθεντικά υλικά με τα οποία τέθηκε ο θεμέλιος λίθος της μεταπολίτευσης. Ένας λίθος που σφραγίστηκε με αθώο αίμα, γι’ αυτό αποτέλεσε στέρεα βάση, πάνω στην οποία φύτρωσε ο σπόρος για τη μετέπειτα αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα» τόνισε η Ε. Λιακούλη.

Επιπροσθέτως, ανέφερε πως «”πάνω σε τούτη την πεσμένη πόρτα δώσαμε ξανά τον όρκο –
όρκο της νιότης, της ζωής, της λευτεριάς, όρκο του ονείρου και της πράξης, πώς μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε;”, έγραψε ο ποιητής. Αυτός ο όρκος του ονείρου και της πράξης, λοιπόν, μας δεσμεύει όλους σήμερα να επαγρυπνούμε. Να παραμένουμε άγρυπνοι φρουροί για τα δημοκρατικά κεκτημένα του κοινοβουλευτισμού. Για τη νιότη που σήμερα γονατίζει υπό το βάρος σύγχρονων δεσμών νέων φόβων και ανασφάλειας. Τη νιότη που αλυσοδένεται στα δεσμά της ακρίβειας, των δυσβάστακτων ενοικίων, της ενεργειακής κρίσης, των κόκκινων δανείων, των πλειστηριασμών, της ανεργίας, των κοινωνικών ανισοτήτων. Τη νιότη που βλέπει το Κράτος να ασφυκτιά στα πλοκάμια του δυσώδους παρακράτους. Τη νιότη που χάνει τη ζωή της στον εγκαταλελειμμένο σιδηρόδρομο. Τη νιότη που ταπεινώνεται από την κατάρρευση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, την υποβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας. Τη νιότη της Θεσσαλίας που είδε το μέλλον της να βουλιάζει στα λασπόνερα. Τη νιότη που μάζεψε βαλίτσες ρίχνοντας “μαύρη πέτρα” πίσω της. Τη νιότη που βλέπει τη διεκδίκηση “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία” να παραμένει ζητούμενο. Γι’ αυτή τη νιότη, εμείς είμαστε περήφανοι. Γι’ αυτή τη νιότη, έχουμε χρέος να αγωνιζόμαστε ενωμένοι όλοι μαζί. Για να φανούμε αντάξιοι του αναστήματος εκείνων των παιδιών».

«Μιλώ σήμερα εκ μέρους της Παράταξης του Ανδρέα Παπανδρέου που άμεσα μετά τον εκλογικό λαϊκό θρίαμβο του 1981,  καθιέρωσε τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου στα σχολεία. Του Ιδρυτή μας, που έκανε πράξη την εθνική συμφιλίωση. Του Ανδρέα Παπανδρέου που, καταθέτοντας στεφάνι στον ηρωικό χώρο του Πολυτεχνείου, δήλωνε ότι “θα μείνουμε στις επάλξεις του αγώνα, πιστοί στη θυσία τους και στο μήνυμά τους, για να είναι η Ελλάδα πραγματικά ανεξάρτητη, ασφαλής, δημοκρατική και προοδευτική. Αυτός είναι ο λόγος τιμής εμού και του Κινήματός μου, στη μνήμη αυτών που έπεσαν για την πατρίδα”. Αυτό το λόγο τιμής συνεχίζουμε σήμερα. Αυτό το λόγο τιμής φυλάττει “ως κόρην οφθαλμού” η νιότη της Παράταξής μας, φέροντας με περηφάνια και ρίγη συγκίνησης την αιματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου. Για τη νιότη που θα μείνει πάντα αγέραστη. Για τους Ήρωες στην εξορία, στα ξερονήσια, στα κολαστήρια των βασανιστηρίων. Για όλους τους αγώνες κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα για τη Λευτεριά, τη Δικαιοσύνη, τη Δημοκρατία, την Ισότητα. Γι’ αυτούς κάθε μας γαρύφαλλο, γι’ αυτούς κάθε μας κοινοβουλευτική κίνηση, γι’ αυτούς κάθε μας πολιτική πράξη. Για εκείνη την σπίθα, που δεν θα αφήσουμε να σβήσει ποτέ», επισήμανε στην ομιλία της η Γραμματέας της Κ.Ο. και Βουλευτής Λάρισας.