Για άλλη μια χρονιά λοιπόν… Λόγω του εθίμου της Τσικνοπέμπτης...

Οι Σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων του 27ου Δημοτικού Σχολείου, του 25ου Νηπιαγωγείου,  του 10ου Γυμνασίου και του 10ου Λυκείου τσικνίσαμε και ταυτόχρονα, με έναν πιο χιουμοριστικό τρόπο, διεκδικήσαμε έργα υποδομής για τη γειτονιά μας.

Αυτό, βέβαια,  δεν υποκαθιστά την σοβαρότητα της κατάστασης για ουσιαστικά και αναγκαία έργα υποδομών στην συνοικία του Ιπποκράτη, όταν μάλιστα στις προεκλογικές δηλώσεις ακόμη και η νέα  δημοτική αρχή έθετε στο κέντρο της πολιτικής τους ατζέντας τους κατοίκους των συνοικιών.

Περιμένουμε απαντήσεις για τα ζητήματα  της πλατείας, το σοβαρό ζήτημα της ανακατασκευής της Σανδράκη, ως αντιπλημμυρικό ανάχωμα, για να μην τίθεται  σε κίνδυνο όλη την περιοχή αλλά  και άλλα θέματα, όπως για παράδειγμα για τον δρόμο στην Κοζάνης. Πρόκειται για δρόμο βεβαρημένης κυκλοφορίας που καθιστά αναγκαίες όλες εκείνες τις απαιτούμενες ενέργειες, ώστε να καταστεί ασφαλής η μετακίνηση των κατοίκων και κυρίως των παιδιών της συνοικίας του Ιπποκράτη στο πάρκο του Αλκαζάρ και στο Κηποθέατρο (έχοντας όλοι στο μυαλό μας το τροχαίο ατύχημα επί της οδού Κοζάνης που είχε ως αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό δύο νέων παιδιών).Τα παραπάνω είναι ζητήματα, που αποδεικνύουν ότι στις γειτονιές υπάρχουν προβλήματα που επιβάλλουν επιτέλους την ανάγκη να δοθούν λύσεις.

Τα ερωτήματα παραμένουν…

Μια διαφορετική προσέγγιση διεκδίκησης της πλατείας με ποιητική διαμαρτυρία...

4 Δήμαρχοι πέρασαν και έκαναν θητεία,

κάνεις τους δεν κατάφερε να φτιάξει μια πλατεία.

 

Ο Ιπποκράτης άντεξε δεν έγινε μια λίμνη,

και η Πλατεία του άντεξε δεν έφυγε απ’ τη μνήμη.

 

ΝΑΙ στην Δημόσια και ΔΩΡΕΑΝ Παιδεία,

και Δήμαρχε μας μην ξεχνάς πως θέλουμε πλατεία.

 

   

Στον Ιπποκράτη θέλουμε αντιπλημμυρικά ουσίας,

και εγκαίνια να κάνουμε στο κέντρο μιας πλατείας.

 

Τσικνίζει όλη η γειτονιά, στο πάρτι συμμετέχει,

αλλά ακόμη δεν ξεχνά πλατεία πως δεν έχει!

 

Μεγάλοι κ μικρά παιδιά τσικνίζουν σε χωράφι,

που ήταν πλατεία μια φορά στα σχέδια, στον χάρτη.

 

Σουβλάκια κ καλό κρασί το έθιμο επιβάλλει, μα η γειτονιά δεν ξέχασε τώρα στο καρναβάλι, ότι η πλατεία δεν μπορεί να είναι μόνο στα λόγια, θέλουμε να πατήσουμε επάνω με τα πόδια.

-ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΩΡΑ-