Συνεχίζεται με επιτυχία στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας- Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα  η έκθεση ζωγραφικής του Λαρισαίου καλλιτέχνη Κλεάνθη Χατζηνίκου, με τίτλο «Ελληνική Διαχρονικότητα Λαογραφίας και Εθνογραφίας». Μετά από  ενδιαφέρον που εκφράστηκε από το φιλότεχνο κοινό της πόλης, έχει προγραμματιστεί για τις δύο επόμενες εβδομάδες, Τρίτη και Πέμπτη 6.30 έως 8.30, να πραγματοποιηθούν ξεναγήσεις στην έκθεση από τον ίδιο τον  καλλιτέχνη Κλεάνθη Χατζηνίκο .                                                                

Ο ζωγράφος Κλεάνθης Χατζηνίκος  μαθήτευσε και εργάστηκε κοντά στο Γιάννη Τσαρούχη, έχει στο ενεργητικό του πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, έργα του βρίσκονται σε συλλογές στην Ελλάδα και σε  διάφορες χώρες του εξωτερικού και αξίζει να αναφέρουμε, ότι δίδαξε και στήριξε το Ελεύθερο Εργαστήρι της Δ.Π.Λ. στα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του. Η δουλειά που παρουσιάζει στους μεγάλους εκθεσιακούς χώρους της Πινακο- θήκης ,έχει ως περιεχόμενο τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας μας .

  Ο Ζήσης Δ. Παπαδημητρίου, ομότιμος καθηγητής του τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, γράφει για το ζωγράφο :

 « Η ‘ηγεμονική απλότητα’ της ζωγραφικής του Κλεάνθη Χατζηνίκου έρχεται να μας υπενθυμίσει τις ρίζες μας, τη συνέχεια στο χρόνο και τον πολιτισμό, τη διαχρονικότητα της πνευματικής και καλλιτεχνικής πορείας του λαού μας, αναζωογονώντας με το χρωστήρα του τον τεράστιο πολιτισμικό και πολιτιστικό πλούτο της χώρας μας, εξαναγκάζοντας μας έτσι να σκεφτούμε το παρόν και ανησυχώντας να φροντίσουμε έγκαιρα το μέλλον. Η ζωγραφική του Κλεάνθη Χατζηνίκου μας φέρνει κοντά στα ήθη και έθιμα της πατρίδας μας σε μια εποχή που συντελούνται σαρωτικές αλλαγές, οι οποίες απειλούν την ιστορική συνοχή του λαού μας. Θέλει να μας υπενθυμίσει πως η μηχανική επανάληψη παραδοσιακών στοιχείων υπονομεύει την ίδια τη παράδοση, την αδειάζει από το περιεχόμενό της και τη μετατρέπει σε απλό δρώμενο, προκειμένου να λειτουργήσει ως αισθητική απόλαυση (Χ.Βασιλείου) για τα κατά τα άλλα άκρως αλλοτριωμένα υποκείμενα. Η τέχνη του Κλεάνθη Χατζηνίκου μας στέλνει το μήνυμα πως οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα για να λειτουργήσουν παιδευτικά σε ότι αφορά τις νέες γενιές , θα πρέπει να ενσωματωθούν ως συστατικό στοιχείο της ιστορικής μνήμης στη καθημερινή ζωή» .