Ε. Λιακούλη για 50 χρόνια αποκατάστασης Δημοκρατίας: «Χρέος όλων, ο αδιάκοπος αγώνας για τη θωράκιση της Δημοκρατίας μας!»

Με αφορμή τη σημερινή, 50^η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, δήλωσε τα εξής:

«Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία κλείνει σήμερα μισό αιώνα υπόστασης, γεγονός που την καθιστά τη μακροβιότερη από τις προηγούμενες δύο περιόδους, όπου το νεοελληνικό κράτος ευτύχισε να διαθέτει εκλεγμένες κυβερνήσεις και σώματα αντιπροσώπων στη Βουλή, προερχόμενα ‘’από τους πολίτες, για τους πολίτες’’.

Ευτυχώς, μεταξύ των τελών του 20^ου και των αρχών του 21^ου αιώνα, συλλογικά, όλοι και όλες μαζί, πετύχαμε αυτό που για πολλές χώρες του δυτικού κόσμου ήταν δεδομένο εδώ και εκατονταετίες: να μη μας κυβερνούν ξενόφερτες, βασιλικές δυναστείες, είτε ‘’συνταγματικά’’, είτε‘’ελέω Θεού’’ ή ακόμη χειρότερα να μη μας κυβερνούν ποικίλες δικτατορίες, ‘’κινήματα’’ και ψευδο-‘’επαναστάσεις’’ που ενώ υπόσχονταν ‘’ευημερία’’, ‘’ασφάλεια’’ και επαναφορά σε περασμένα ‘’μεγαλεία’’, συνήθως, καταπόντιζαν τη χώρα ακόμη πιο χαμηλά σε οικονομικό ή εθνικό επίπεδο... 

Προφανώς, τα τελευταία 50 χρόνια δεν έγιναν όλα τέλεια –και αυτό θεωρώ πως ήταν το κυρίαρχο μήνυμα της τεράστιας αποχής κατά τις πρόσφατες Ευρωεκλογές, φαινόμενο το οποίο ήταν κλιμακούμενο σε διαδοχικές  εκλογικές αναμετρήσεις.

Υπήρξαν σοβαρότατα θεσμικά και οικονομικά σκαμπανεβάσματα, ζήσαμε δυστυχίες και συνέβησαν τραγωδίες –όχι ωστόσο απώλεια εθνικής επικράτειας- προέκυψαν αστοχίες μικρές ή μεγαλύτερες, παρατηρήθηκε πολλές φορές η αθέτηση των κατά καιρούς κυβερνητικών υποσχέσεων προς το εκλογικό σώμα και τους πολίτες.

Από την άλλη πλευρά ωστόσο, η περίοδος από το 1974 και εντεύθεν αποτελεί την πιο εκτεταμένη περίοδο ευημερίας για το μέσο όρο των πολιτών από καταβολής της Ελλάδας, όπως και ισχυροποίησης της χώρας σε διεθνές επίπεδο, από το 1830 και μετά.

Έγιναν πράξη πολλά: το κοινωνικό κράτος, η δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία, η αύξηση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων και των Ελληνίδων, ο εκσυγχρονισμός στα δυτικά πρότυπα του δικαιικού μας συστήματος κ.α.

Απομένουν να γίνουν, ωστόσο, πολλά περισσότερα: η επικαιροποίηση και ισχυροποίηση του κοινωνικού κράτους, η επαναφορά στην πραγματική δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία και όχι στα ιδιωτικοποιημένα, ‘’από την πίσω πόρτα’’, υβρίδιά τους, η σύγκλιση της αγοραστικής δύναμής μας με τον ευρωπαϊκό –έστω- μέσο όρο και όχι με τους ουραγούς της Ε.Ε., Βουλγαρία και Ρουμανία.

Μένει, επιπλέον, να γίνει πράξη η επιτέλους επιτάχυνση της Δικαιοσύνης –ενός ακόμη δημοκρατικού πυλώνα- η ουσιαστική ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης, όχι με ‘’πυροτεχνήματα’’ και επικοινωνιακά τεχνάσματα, η πραγματική θωράκιση της χώρας έναντι της Κλιματικής Κρίσης, και πάνω από όλα η Ανάπτυξη, με Αειφορία, για όλους και όχι για τους λίγους και τους ισχυρούς, όπως συμβαίνει σήμερα.

Με συνεννόηση και διάλογο στις βασικές, κοινές παραδοχές του σεβασμού στα ατομικά, στα ανθρώπινα και στα δημοκρατικά δικαιώματα, με κοινούς τόπους αφετηρίας και λίγο-πολύ κοινή αντίληψη των στόχων που θέλουμε να φτάσουμε, ανεξαρτήτως μεθοδολογίας –γιατί εκεί κυρίως τα περισσότερα κόμματα του συνταγματικού τόξου διαφέρουμε- τα καταφέραμε εδώ και μισό αιώνα, έστω και ασθμαίνοντας, έστω και με πολλές δυσκολίες.

Είμαι βέβαιη πως θα τα καταφέρουμε για πολύ περισσότερο καιρό και για πολλά περισσότερα πράγματα ακόμη.

Χρόνια πολλά στη Δημοκρατία μας!

Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας!

Αμφότερες ανήκουν σε όλους και όλες μας!

Είναι από όλους εμάς, για όλους εμάς!».