Η Αντιδημαρχία Πολιτισμού, Αθλητισμού και Διά Βίου Μάθησης του Δήμου Ελασσόνας παρουσιάζει σε συνεργασία με το Μουσικό Σύλλογο Ελασσόνας “musicArte” το αριστουργηματικό έργο του σπουδαίου λαϊκού συνθέτη Σταύρου Κουγιουμτζή «Ύμνοι Αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Μεγάλης Εβδομάδας και του εορτασμού του Πάσχα.

Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο του Λαζάρου 27 Απριλίου 2024 και ώρα 8:30 μ.μ. στην αίθουσα θεάτρου «Δημάρχου Β. Φαρμάκη» στην Ελασσόνα με δωρεάν είσοδο για το κοινό. Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ελασσόνας κ. Χαρίτωνα και της Ιεράς Μητροπόλεως Ελασσόνας.

Συμμετέχει 100μελές χορωδιακό σύνολο αποτελούμενο από τη Δημοτική Χορωδία Φαρσάλων και τη Μικτή Χορωδία “musicArte”. Ερμηνεύει ο λαϊκός τραγουδιστής Αντώνης Γκάτας και η υψίφωνος Φωτεινή Γεωργίου, συνοδεία 15μελούς κλασικής ορχήστρας. Κείμενα αφηγείται ο Κώστας Κυριλλίδης. Η μουσική προετοιμασία και διεύθυνση είναι του μαέστρου Κωνσταντίνου Μάτη.

Οι «Ύμνοι Αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων», μια καθαρά θρησκευτική σύνθεση με συνοδεία ορχήστρας, είναι έργο που δημιουργήθηκε έπειτα από μακροχρόνια εκούσια αποχή του συνθέτη από τα μουσικά δρώμενα. Καθώς διέθετε ένα ισχυρό θρησκευτικό συναίσθημα που τον καθοδηγούσε σταθερά προς τις πηγές της θρησκευτικής μουσικής, κυρίως μέσα από τις βυζαντινές της καταβολές, αποτόλμησε να βάλει τη δική του μουσική πινελιά, για να συμπορευτεί έτσι με τους μεγάλους βυζαντινούς υμνωδούς, αλλά και με τους σημαντικούς λόγιους δημιουργούς της δυτικής μουσικής παράδοσης, των οποίων τα επιτεύγματα, ειδικότερα του πατριάρχη της δυτικής μουσικής Johann Sebastian Bach, γνώριζε ήδη από τις μουσικές του σπουδές.

Ο συνθέτης, μέσα από αυτό το έργο, καταφέρνει κι αποτυπώνει το “Πάσχα των Ελλήνων”, μεταφέροντας στ’ αυτιά του ακροατή την “ψυχή” του και τον “ήχο” του, κατευθείαν μέσα από τις λαϊκές γειτονιές. Χαρακτηρίστηκε ως το έργο ψυχής του Σταύρου Κουγιουμτζή. Ώριμο, αλλά και καινοτόμο, αποτελεί κυριολεκτικά μια σύνθεση της βυζαντινής μας παράδοσης με το λαϊκό μας τραγούδι.

Ως προς τη μουσική δομή του έργου διακρίνονται τρία επίπεδα: το βυζαντινό μέλος, που αποδίδεται άλλοτε πιστά κι άλλοτε ελεύθερα, η διακριτική ενορχήστρωση μέσω της οποίας αξιοποιούνται τα βυζαντινά στοιχεία και τέλος, η λιτή και μεστή μελωδική γραμμή που συνδέει το παλιό με το νέο έργο του συνθέτη.

Τα τροπάρια, οι ύμνοι, οι ψαλμοί και οι απαγγελίες που επιλέχθηκαν και συγκρότησαν ένα ενιαίο μουσικό έργο, αναπτύσσονται πάνω σε μελωδίες προερχόμενες από τις ρίζες του βυζαντινού μέλους. Το έργο συγκινεί όχι μόνο θρησκευτικά αλλά και μουσικά ως τέχνη, με την σφραγίδα του λαϊκού ορατορίου, αφού τα κύρια μέρη του αποτελούνται από απαγγελίες, σολιστικές ερμηνείες με λαϊκούς τραγουδιστές, μεγάλη χορωδία και ορχήστρα.

Η δυναμική του έργου είναι τέτοια, που θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει με έμφαση ότι οι “ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων” αποτελούν τον καλύτερο καρπό ενός ώριμου, βιωματικού και απόλυτα εμπνευσμένου συνθέτη.