Τα μεσάνυχτα της Μ. Τρίτης, μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας για το τελευταίο Πολυνομοσχέδιο της Κυβέρνησης της Ν.Δ., ειδικά για το μείζον θέμα των πρώην εργαζομένων της «ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΛΑΡΙΣΑ ΑΒΕΕ», η Γραμματέας  της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, δήλωσε τα εξής:

«Εξάντλησα σήμερα κάθε θεσμική δυνατότητα “πίεσης” στην Κυβέρνηση της Ν.Δ., για να ενταχθεί στο τελευταίο Πολυνομοσχέδιο, η πολυπόθητη δίκαιη λύση για τους πρώην εργαζομένους των σούπερ μάρκετ “Λάρισα”.

Υπενθυμίζω ότι ως Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και Ειδική Αγορήτρια επί του Πολυνομοσχεδίου, είχα αναλάβει πρωτοβουλία, κατά την επεξεργασία του στις συνεδριάσεις της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής, ώστε να συμπεριληφθεί η τροπολογία των εργαζομένων. Είχα, επιπλέον, απευθύνει κάλεσμα σε όλους τους Βουλευτές του Νομού, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε μια κοινή συλλογική προσπάθεια. Είχα τονίσει ότι δεν μπορεί, με αυτό το Πολυνομοσχέδιο, να ρυθμίζονται και να λύνονται χίλιες -μύριες εκκρεμότητες, και να μείνει απέξω η ρύθμιση για τη δικαίωση των περίπου 600 πρώην εργαζομένων, που διεκδικούν το αυτονόητο, τους μισθούς και τις αποζημιώσεις τους. Ο Υπουργός Εσωτερικών, κ. Βορίδης, στην Επιτροπή είχε αποδεχτεί να εξετάσει το θέμα με τους συναρμόδιους Υπουργούς.

Σήμερα, στην ομιλία μου από τη βήμα της Ολομέλειας, απευθύνθηκα ξανά στους Υπουργούς Εσωτερικών, Δικαιοσύνης, Εργασίας και Οικονομικών, διεκδικώντας να ενταχθεί η έτοιμη διάταξη μέσα στο Πολυνομοσχέδιο. Υπογράμμισα πάλι με έμφαση, ότι δεν με ενδιαφέρει η δική μου προβολή, αλλά η λύτρωση των 600 οικογενειών, και για αυτό το λόγο δεν ακολούθησα στην εύκολη οδό να καταθέσω εγώ μια Βουλευτική Τροπολογία δική μου, την οποία θα απέρριπτε 100 % η Κυβέρνηση, όπως απορρίπτει όλες τις Βουλευτικές Τροπολογίες της Αντιπολίτευσης (είναι ενδεικτικό ότι και χθες η Κυβέρνηση΄, κατά την πάγια αλαζονεία της, δεν αποδέχθηκε ούτε μία Βουλευτική Τροπολογία).

Δεν περιορίστηκα μόνο στην Ομιλία μου. Ως νομικός η ίδια, προχώρησα σε νομοτεχνική επιμέλεια των διατάξεων που είχαν προτείνει οι εργαζόμενοι, ώστε να είναι έτοιμες και πλήρεις στα χέρια της Κυβέρνησης για να ενταχθούν στο Πολυνομοσχέδιο.

Δεν περιορίστηκα ούτε σε αυτό. Έλαβα ξανά το λόγο, διεκδίκησα τη λύση, απευθυνόμενη άμεσα και στον Υπουργό Εργασίας, κ. Κ. Χατζηδάκη, μετά την παρουσίαση των δικών του άρθρων. Είναι εντυπωσιακό πως ο κ. Υπουργός επικαλέστηκε άγνοια (!) του θέματος, απέφυγε να τοποθετηθεί και έφυγε “τρέχοντας” από τα υπουργικά έδρανα για να λήξει τη συζήτηση.

Προσπάθησα μέχρι αργά τη νύχτα, στο τελευταίο λεπτό πριν ψηφίσουμε και κλείσει το νομοθετικό έργο για αυτή την κοινοβουλευτική περίοδο. Φωνή “βοώντος εν τη ερήμω”.

Κατέστη ηλίου φαεινότερον, πως η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν ήθελε να συμπεριλάβει τη λύση.

Οι διατάξεις παραπέμπονταν “από τον Άννα στον Καϊάφα” των υπουργικών εδράνων και τελικά “ένιψαν τας χείρας τους”, αφήνοντας τον Γολγοθά των συνανθρώπων μας να συνεχιστεί.

Λυπάμαι γιατί αυτή τη μάχη την έδωσα ΜΟΝΗ... Και δεν θα επεκταθώ σε αυτό.

Στις 21 Μαΐου, ο Ελληνικός Λαός έχει τη δύναμη να ανατρέψει την αδιαφορία, την αλαζονεία και την κυνικότητα, για να φέρει την Ανθρωπιά, την Αλληλεγγύη, την Κοινωνική Δικαιοσύνη στο προσκήνιο της πολιτικής για τον Άνθρωπο

Στη Βουλή που θα σχηματιστεί μετά τις εκλογές , αυτό το θέμα θα είναι από τα πρώτα που θα επανέλθουν –  όσες φορές χρειαστεί, ακόμη και μόνη …».