Ας παραδεχτούμε ότι ο έρωτας περνάει κάπως παράξενα αυτή την περίοδο.
Πέφτει από παγόβουνο σε παγόβουνο και βομβαρδίζεται από κανόνες και συμβουλές που δεν έχουν σχεδόν καμία βάση.
Αποτυχημένα ραντεβού, χυλόπιτες, προσδοκίες. Σκέψου μόνο πόσοι dating όροι έχουν κάνει την εμφάνισή τους προσπαθώντας να κατηγοριοποιήσουν όλους αυτούς τους απαράδεκτους τύπους και τύπισσες που υπάρχουν εκεί έξω.
Αν, όμως -λέμε αν- είχαμε τα παρακάτω θέματα λυμένα, θα βοηθούσαμε τον έρωτα να την παλέψει λίγο παραπάνω. Αντικειμενικά δηλαδή.
Σε ένα παράλληλο σύμπαν λοιπόν θα βοηθούσαμε τον έρωτα να την παλέψει λίγο παραπάνω:
- Δε θα ήμασταν κότες. Θα κάναμε την πρώτη κίνηση, δε θα φεύγαμε από το bar χωρίς να έχουμε ανταλλάξει τηλέφωνα με το αγόρι ή το κορίτσι που μας άρεσε.
- Δε θα ζητούσαμε ραντεβού μέσω social media. Μόνο τηλέφωνο. Να ακούμε φωνή, να καψουρευόμαστε κι άλλο και να ανυπομονούμε περισσότερο.
- Το outfit στο ραντεβού δε θα ήταν θέμα. Ποιος νοιάζεται μωρέ;
- Ναι, αντί να περνάμε δύωρα προετοιμασίας μπροστά στον καθρέφτη, απλά θα μετρούσαμε το χρόνο αντίστροφα. Χωρίς ανασφάλειες.
- Ούτε η τοποθεσία θα είχε σημασία. Θα ήμασταν απλά ευγνώμονες που θα είχαμε την ευκαιρία να περάσουμε ένα βράδυ με κάποιον που μας κάνει να χαμογελάμε κάθε φορά που τον σκεφτόμαστε.
- Δε θα υπήρχε η άβολη στιγμή του “ποιος πληρώνει τώρα;”. Θα ήταν μοιρασμένα τα πράγματα εξ’αρχής. Ή απλά δε θα μας ένοιαζε. Θα λέγαμε “όποιος προλάβει”. End of story.
- Τα φιλιά θα ήταν μόνο αυθόρμητα και ενστικτώδη. Ούτε προβαρισμένα ούτε κλισέ.
- Ιδανικά, το πρώτο φιλί θα το δίναμε στη μέση του πρώτου ραντεβού. Ή μετά από δύο γουλιές ποτού. Να ξεμπερδεύουμε με τις άβολες πρώτες φορές.
- Επίσης, δε θα ήταν ακόμα ζήτημα το πότε θα πρέπει να κάνουμε σεξ. Όποτε μας βγει, ρε παιδιά. Είτε στην αρχή, είτε στο τέλος του πρώτου ραντεβού, είτε μετά από ένα χρόνο.
- Δε θα φοβόμασταν τα ραντεβού. Θα τα αντιμετωπίζαμε ως ευκαιρία να γνωρίσουμε έναν καινούργιο άνθρωπο και όχι ως άτυπα, αγχωτικά interviews.
- Θα επιλέγαμε ανθρώπους που θα είχαν ποιότητες καλού φίλου, μπορώντας όμως να διατηρήσουμε τον ερωτισμό εκεί. Όπως πρέπει.
- Δε θα υπήρχαν dating apps. Ή τουλάχιστον δε θα τα χρησιμοποιούσαμε. Όλα εκεί έξω, όλα αληθινά. Στο τώρα.
- Δε θα εμπιστευόμασταν εκείνους τους ανθρώπους που ενώ έχουν το κινητό τους πάντα δίπλα τους, δεν απαντάνε τη στιγμή που πρέπει.
- Θα ήμασταν ξεκάθαροι. Αν δε θέλαμε να ξαναδούμε τον άλλο, θα το λέγαμε. “Δεν έχει δεύτερο ραντεβού για εσένα. Συγγνώμη”.
- Το ίδιο θα ίσχυε και για το σεξ.
- Αλλά η δεύτερη ευκαιρία θα ήταν δεδομένη. Άνθρωποι είμαστε.
- Δε θα υπεραναλύαμε τα πράγματα. Δε θα το κουράζαμε. Ή θες ή δε θες στην τελική.
- Θα τον ζούσαμε τον έρωτα, χωρίς να κρατάμε πράγματα από φόβο. Ποτέ από φόβο.
- Δε θα ψάχναμε το soulmate, αλλά καλή παρέα.
- Το θέμα με το προφυλακτικό θα ήταν λυμένο προ πολλού.
- Δε θα περιμέναμε κανέναν να μας συμπληρώσει. Κάποιον να μοιραστούμε την ευτυχία μας θα αναζητούσαμε.
- Δε θα φοβόμασταν το heartbreak. Στην τελική, μια καρδιά που πληγώθηκε, είναι μια καρδιά που είχε το θάρρος να αγαπήσει.
- Θα λέγαμε ό,τι σκεφτόμασταν. Όσο γλυκανάλατο και αν ακουγόταν. Θα γράφαμε τις δικές μας, προσωπικές cheesy ατάκες.
- Θα δίναμε χώρο στον άλλο. Χώρο να σκεφτεί αν θέλει να βγει μαζί μας, αν θέλει να μας ξαναδεί ή να μην του ξαναμιλήσουμε ποτέ.
- Το stalking θα ήταν ένας όρος που δε θα είχε εφευρεθεί ποτέ. “Τι είναι αυτό το stalking που λέτε όλοι;”.
- Δε θα είχαμε καμία προσδοκία. Θα βγαίναμε ραντεβού με περιέργεια για το πώς μπορεί να εξελιχθεί. Αυτό θα ήταν η μαγεία του. Το ρίσκο και η δυσκολία πρόβλεψης.
- Θα παίρναμε σοβαρά την dating συμβουλή του Brad Pitt: αν απορρίψει το ραντεβού εξαιτίας ενός προβλήματος ή άλλων σχεδίων και δεν να βγείτε άλλη μέρα που θα τη βολεύει, δε σε γουστάρει.
- Δεν θα κάναμε προτεραιότητα κάποιον για τον οποίον είμαστε απλά μια επιλογή.
- Δε θα θεωρούσαμε σίγουρο bootycall το να μας καλέσει κάποιος για ένα ποτό στο σπίτι του.
- Θα ήμασταν προετοιμασμένοι για τη στιγμή που φεύγουν οι πεταλούδες και έρχονται άλλα πράγματα. Λιγότερο έντονα.
- Δεν υπάρχει σωστή στιγμή να χωρίσεις. Και αυτό θα το ξέραμε.
- Θα ξέραμε τι θέλουμε. Ή τουλάχιστον τι δε θέλουμε.
- Το να την παλέψει τελικά ο έρωτας είναι θέμα αγάπης προς τον εαυτό μας, τους άλλους αλλά και το ίδιο το concept
.gif)
