Εικοσιένα χρόνια από την μέρα του τραγικού τροχαίου στην Λάρισα, που στέρησε την ζωή σε έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της εποχής του, τον Γιώργο Μητσιμπόνα, είναι πολλά, αλλά παράλληλα είναι και λίγα για να λησμονήσει τον μεγάλο και αδικοχαμένο άσο, η κοινωνία της Θεσσαλικής πόλης, ο κόσμος του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι φίλαθλοι της χώρας γενικώς.
Σαν σήμερα στις 13/9/1997 έφυγε από την ζωή σε τροχαίο, ο Γιώργος Μητσιμπόνας, ένας  σπουδαίος κεντρικός αμυντικός και υπέροχος άνθρωπος, που πέρασε μετά το ξεκίνημα του στην Λάρισα, από τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό πριν επιστρέψει και πάλι στην ομάδα του κάμπου.
Ηγετική φυσιογνωμία, σύνδεσε το όνομά του με τη μεγάλη ομάδα της ΑΕΛ τη δεκαετία του '80 και αγαπήθηκε όσο λίγοι, όχι μόνο στον θεσσαλικό κάμπο, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Οικονόμο Λάρισας. Φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής ομάδας 26 φορές από τις οποίες τις μισές ακριβώς σαν παίκτης του ΠΑΟΚ...αλλά πρόλαβε να "χτίσει" ένα σπουδαίο όνομα που ήταν αρκετό για να προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον μεταξύ των μεγάλων ομάδων.
Στον ΠΑΟΚ τον έφερε το καλοκαίρι του 1989 ο Θωμάς Βουλινός, δαπανώντας 90.000.000 δραχμές, το μεγαλύτερο ποσό που έδωσε ως τότε η ομάδα της Θεσσαλονίκης για μεταγραφή παίκτη!

Ήταν η εποχή που ο Δικέφαλος ενισχύθηκε σημαντικά, αφού εκτός του Μητσιμπόνα, ήρθαν στην Τούμπα οι: Γιάννης Αλεξούλης, Μαγκντί Τολμπά. Ο επίσης αείμνηστος πρόεδρος του ΠΑΟΚ, την περίοδο εκείνη είχε μεγάλες φιλοδοξίες και όνειρα για την ομάδα του και φρόντισε να φέρει στην Τούμπα τον αναδυόμενο σε υψηλό επίπεδο ποδοσφαιριστή.
Αυτός είχε γεννηθεί στις 11 Νοεμβρίου 1962 στην Τσαριτσάνη  Λάρισας και «έφυγε» από την ζωή με τον τραγικό και ξαφνικό θάνατό του σε ηλικία μόλις 35 ετών. Σαν σήμερα.
Στον Δικέφαλο αγωνίστηκε από το 1989 έως το 1992, καταγράφοντας 130 συμμετοχές, ενώ σημείωσε και 5 γκολ.  Στην τριετία που αγωνίστηκε στην Τούμπα, ήταν άψογος επαγγελματίας και δέθηκε με τον κόσμο της ομάδας σε μεγάλο βαθμό.
Ο θάνατος του σε τροχαίο ήταν ανεξήγητος και αναπάντεχος. Μέρα μεσημέρι  πηγαίνοντας σε προπόνηση του Τυρνάβου, μια μέρα καθαρή και ηλιόλουστη.
 Ο Μητσιμπόνας ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από την ομάδα της γενέτειράς του, τον Οικονόμο Τσαριτσάνης, όπου αγωνιζόταν στη θέση του σέντερ φορ και το 1981 μεταγράφηκε στην Α.Ε.Λ, όντας επιλογή του τότε προπονητή της ομάδας Αντώνη Γεωργιάδη. Οι καλές εμφανίσεις του είχαν ως φυσικό επακόλουθο την κλήση του, το 1984 στην Εθνική Ελλάδος.

Το 1983-1984 αγωνίστηκε στην ολυμπιακή ομάδα.  Όντας επί σειρά ετών αναντικατάστατο στέλεχος, αλλά και αρχηγός της Λάρισας συνέβαλε τα μέγιστα στις μεγάλες επιτυχίες του συλλόγου τη δεκαετία του 1980 .Το καλοκαίρι του 1989 αποχώρησε από τη Λάρισα και υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τον ΠΑΟΚ για τρία χρόνια .

Το καλοκαίρι του 1992 αποχώρησε από τον ΠΑΟΚ και μεταπήδησε στον Ολυμπιακό, όπου παρέμεινε για δύο χρόνια. Το καλοκαίρι του 1994 επέστρεψε στη Λάρισα, την ομάδα με την οποία καθιερώθηκε στο ελληνικό ποδόσφαιρο.  Μετά τον υποβιβασμό της θεσσαλικής ομάδας το 1996 αποχώρησε οριστικά από τον σύλλογο. Σε 10 συνολικά χρονιές στους «βυσσινί» είχε 267 συμμετοχές και 34 τέρματα.

Επόμενος και τελευταίος σταθμός της καριέρας του ήταν ο Τύρναβος και η Γ' Εθνική όπου είχε προπονητή τον πρώην συμπαίκτη του στη Λάρισα, Νίκο Αργυρούλη. Την περίοδο 1996-97 είχε 29 συμμετοχές και 8 γκολ βοηθώντας τη θεσσαλική ομάδα να φτάσει στην 4η θέση του Βορείου Ομίλου της Γ' Εθνικής.
Ο επί σειρά ετών συμπαίκτης του και στην Λάρισα και στον ΠΑΟΚ, Γιάννης Αλεξούλης, φίλος του σε όλα αυτά τα χρόνια κοινής αλλά και σε διαφορετικούς συλλόγους διαδρομής, λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ανασύροντας από τη μνήμη του στιγμές και λεπτομέρειες: "Ταξίδευαν με το δημοσιογράφο Νίκο Μίχο για να πάνε στην προπόνηση του Τυρνάβου και σε μια στροφή έξω από την Γιάννουλη, 4,5 χιλιόμετρα από την Λάρισα συνέβη το τραγικό δυστύχημα στο οποίο άφησε την τελευταία του πνοή ο Γιώργος. Ημουν δυο χρόνια μικρότερος του. Εκείνος 35 κι εγώ 33. Είχαμε πάει μαζί στον ΠΑΟΚ του Θωμά Βουλινού τότε. Εγώ μετά τον ΠΑΟΚ συνέχισα στον Ιάλυσο Ρόδου αλλά όταν συνέβη το μοιραίο ήμουν Λάρισα.

Η Λάρισα ήταν και τότε μια μεγάλη πόλη αλλά μια μικρή κοινωνία. Σε είκοσι λεπτά είχαμε μάθει όλοι το τραγικό συμβάν. Το νέο μεταδόθηκε σαν αστραπή. Πήγαμε στο νοσοκομείο να μάθουμε λεπτομέρειες και δυστυχώς μάθαμε πως ο Γιώργος Μητσιμπόνας, ο φίλος μας, ο συμπαίκτης μας, ο οικογένειάρχης και πατέρας δεν ήταν στην ζωή.

Ηταν αδύνατο να το εμπεδώσουμε σαν πραγματικότητα. Δεν το συνηθίσαμε ποτέ" λέει με ζωντανή ανάμνηση ο Γιάννης Αλεξούλης, άνθρωπος του ποδοσφαίρου με ορθή σκέψη για την κοινωνία του ποδοσφαίρου αλλά και για την καθημερινότητα της ζωής, μέρος της οποίας είναι και το ποδόσφαιρο.
Η "εικόνα" του Αλεξούλη για τον αείμνηστο Μητσιμπόνα είναι λεπτομερής, περιεκτική  και ακριβοδίκαιη. Λέει: "Σαν ποδοσφαιριστής ο Γιώργος ήταν ένα πολύ δυνατό παιδί, που παρά την αγωνιστική του δύναμη στο γήπεδο, ήταν και εξαιρετικά τεχνίτης. Ηταν γρήγορος και είχε έντονη προσωπικότητα. Για τους λόγους αυτούς ήταν περιζήτητος από μεγάλες ομάδες και επέμενε να τον αποκτήσει ο Θωμάς Βουλινός για τον ΠΑΟΚ.

Είχε έναν καλώς εννοούμενο εγωϊσμό και δεν ήθελε αν χάνει ούτε στην προπόνηση. Μερικές φορές αυτό δεν οδηγούσε σε αρεστά από όλους αποτελέσματα, εννοώντας τους αντιπάλους του στο γήπεδο. Ηταν από τα άτομα που έμπαιναν στην "φωτιά" και σήμερα τον συγκρίνω συχνά με τον Ισπανό Σέρχιο Ράμος που για την ομάδα του θα έρχονταν σε σύγκρουση με τον κάθε αντίπαλο και θα συγκέντρωνε αρνητικά σχόλια μερικές φορές. Ομως αυτή η εικόνα που έδινε ήταν ολότελα πλαστή και αντίστροφη από την πραγματική εσωτερική του εικόνα.

Ηταν πολύ φιλικός, πολύ ευχάριστος, πολύ καλός στην παρέα και στην οικογένεια του, με αίσθηση χιούμορ και ότι τον έκανε αξιαγάπητο μεταξύ των φίλων και συμπαικτών του. Μπορεί να ήταν απόμακρος στους αντιπάλους του αλλά με όλους τους συμπαίκτες του ήταν ένας άψογος συνάδελφος και επαγγελματίας.

Μας έλειψε όλα τα χρόνια και εξακολουθεί να μας λείπει, πολύ περισσότερο όμως στην οικογένεια του".  Και μια τραγική ειρωνεία. Λίγους μήνες πριν το τραγικό δυστύχημα, όταν ο Γιώργος Μητσιμπόνας είχε φύγει από τον Ολυμπιακό, είχε δηλώσει «δεν στενοχωριέμαι που φεύγω από τον Ολυμπιακό, στενοχωριέμαι για τον θάνατο του Σένα» .

Ο κορυφαίος πιλότος , είχε χάσει την ζωή του την 1η Μαΐου 1994 όταν συνέβη το θανατηφόρο δυστύχημα και ο Μητσιμπόνας τον μνημόνευσε σε μια άκαιρη συγκυρία, εκτιμώντας το ταλέντο και το ριψοκίνδυνο χαρακτήρα του  Βραζιλιάνου οδηγού της F1.

Ντίνος Καραμητρούσης (ΑΠΕ-ΜΠΕ)