«Κανείς νουνεχής δεν θα ήθελε να πάρει τα αναμμένα κάρβουνα στα χέρια του αυτή την ώρα. Όμως, δυστυχώς όπως εξελίσσονται τα πράγματα, το κόστος παραμονής αυτής της κυβέρνησης είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος των εκλογών. Όσο υπάρχει αυτή η αβεβαιότητα, η αστάθεια, γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρά στα συμπεφωνημένα με τους εταίρους, δεν υπάρχει επενδυτικό κλίμα». Τα παραπάνω δήλωσε ο Τομεάρχης Παιδείας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος κληθείς να σχολιάσει το αίτημα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για εκλογές (σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Λάρισας και το δημοσιογράφο κ. Γιάννη Σιούλα). 

Επιπλέον, ο κ. Χαρακόπουλος ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:  

Δεν συμμετέχουμε σε διάλογο-παρωδία

«Όλο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση, ενώ διεξάγει διάλογο για την παιδεία, συνέχιζε να νομοθετεί και μέχρι τώρα έχουμε καμιά 60 διευθετήσεις, ρυθμίσεις, διατάξεις. Και χτες είχαμε και αυτούσιο πια νομοσχέδιο για την έρευνα, που είναι μια σειρά από διευθετήσεις, συγχωροχάρτια, αφέσεις αμαρτιών. Ο κ. Ζουράρης μας είπε δεν είναι φωτογραφικές ρυθμίσεις, είναι το ηθικό πλεονέκτημα! Μετά από όλα αυτά δεν μπορεί να συμμετάσχουμε σε αυτή την παρωδία διαλόγου και γι’ αυτό είπαμε ότι εμείς πλέον αποχωρούμε από αυτόν τον διάλογο».

Πέταξαν στον κάλαθο τα πορίσματα των προηγούμενων διαλόγων

«Ο τρόπος διεξαγωγής του διαλόγου είναι πρωτοφανής. Διάλογοι έχουν ξαναγίνει και στο παρελθόν και με συμμετοχή σοβαρών ανθρώπων, εμπειρογνωμόνων, ανθρώπων που έχουν υπηρετήσει την παιδεία, όπως ο κ. Μπαμπινιώτης, ο κ. Βερέμης, στελέχη της διοίκησης και τα αποτελέσματα αυτού του διαλόγου πάνε στον κάλαθο των αχρήστων. Ο όποιος διάλογος θα έπρεπε να ξεκινά από τα πορίσματα της προηγούμενης προσπάθειας».

Ανεχτήκαμε στο παρελθόν τα φαινόμενα βίας 

«Ο διάλογος ήταν μετ’ εμποδίων. Όσες φόρες προσπάθησαν στο πλαίσιο του διαλόγου να βρεθούν στην περιφέρεια, αλλά και στο κέντρο της Αθήνας, γινόντουσαν καταλήψεις. Το 2011 παρουσίαζα βιβλίο διηγημάτων από το βιβλιοπωλείο της Εστίας, στην Πινακοθήκη της Λάρισας και καμιά 15αριά με συγκεκριμένη πολιτική ιδιότητα ήρθαν και γιουχάριζαν, προσπαθούσαν να αποτρέψουν όσους προσέρχονταν στην εκδήλωση και επιχείρησαν να αποτρέψουν την πραγματοποίηση της παρουσίασης ενός βιβλίου, μιας βιβλιοπαρουσίασης που δεν είχε καμία πολιτική διάσταση. Τα ανεχτήκαμε αυτά, δεν τα καυτηριάσαμε όπως έπρεπε όλοι, δεν καταδικάσαμε φαινόμενα βίας χωρίς αστερίσκους, πάντα κάποιοι βάζανε αστερίσκους από κάτω που δίνανε μια νομιμοποίηση σε τέτοιες συμπεριφορές βίας».

Να μην εμπεδωθεί ότι η Ελλάδα είναι περίπτωση με ειδικές ανάγκες

«Φοβούμαι ότι η κυβέρνηση και αυτή τη φορά σκοινοβατεί πολύ επικίνδυνα. Το έπραξε και το καλοκαίρι του 2015, τινάζοντας τότε την όποια συζήτηση για την ολοκλήρωση της διαδικασίας της αξιολόγησης. Πήγαμε τότε σε δημοψήφισμα, με καταστροφικές συνέπειες, που οδήγησε στα capital controls, το κλείσιμο των τραπεζών και τις συνέπειες αυτών τις ζούμε και θα τις ζούμε για πολύ ακόμα. Στην Κύπρο που ήταν πιο ήπια περίπτωση κράτησαν 2 χρόνια τα capital controls. Και η Κύπρος μπήκε μετά από μας στο μνημόνιο και βγήκε πριν από μας. Οι Πορτογάλοι και οι Ιρλανδοί το ίδιο. Αν βάλουμε την Ελλάδα μόνιμα σε αυτό το «κουτάκι» ότι είμαστε μια ιδιαίτερη περίπτωση, έτσι θα μας αντιμετωπίζουν πια και όλοι στην Ευρώπη, ως περίπτωση με ειδικές ανάγκες».

Το κλίμα στο προσφυγικό είναι επικίνδυνο

«Το μείγμα είναι εκρηκτικό αυτή την ώρα, γιατί δεν είναι μόνο το οικονομικό, είναι και το προσφυγικό-μεταναστευτικό που παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις στη χώρα. Και φοβούμαι ότι αν συνεχιστούν τα πράγματα έτσι ανεξέλεγκτα, με ΜΚΟ που κανείς δεν ξέρει ποιος βρίσκεται από πίσω, με «αλληλέγγυους» που δεν γνωρίζουμε τι σκοπιμότητες εξυπηρετούν, σύντομα θα ζήσουμε καταστάσεις έξαρσης ξενοφοβίας και σκηνές που δεν θα θέλαμε να ζήσουμε». 

Αντί για άρτο η κυβέρνηση προσφέρει «θέαμα»

«Από τη στιγμή που δεν μπορούν να προσφέρουν άρτο, προσφέρουν συνεχώς θεάματα. Σήμερα έχουμε τη συζήτηση μιας νέας εξεταστικής επιτροπής, την άλλη εβδομάδα θα έχουμε συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών. Κάθε μέρα και κάτι καινούριο. Πετούνε την μπάλα στην κερκίδα, δημιουργούν εντυπώσεις, αλλά ουσία δεν υπάρχει.  Αυτό είναι το ζητούμενο. Καλή η επικοινωνία, αλλά ο άλλος είναι άνεργος, δυσκολεύεται να τα φέρει βόλτα, όταν ο άλλος σταματάει να στέλνει το παιδί του στο πανεπιστήμιο που πέρασε σε άλλη πόλη, γιατί δεν μπορεί να πληρώσει τα έξοδα, διακόπτει τις σπουδές του. Αυτά είναι τα ζητήματα που αφορούν κάθε νοικοκυριό, κάθε οικογένεια και αυτά τα προβλήματα δεν ξεπερνιούνται με επικοινωνιακά τερτίπια».