Το υπουργείο Οικονομικών «θεωρώντας τις κοινότητες, που έχουν καταργηθεί, ως αυτοτελή νομικά πρόσωπα και αδιαφορώντας για το πόσα χωριά αποτελούσαν κάθε μία κοινότητα, επιβάλει το τέλος επιτηδεύματος σε χωριά των 50 και 100 κατοίκων τα οποία έτυχε να συναποτελούν κοινότητα μαζί με άλλα χωριά ξεπερνώντας έτσι τους 500 κατοίκους. Ταυτόχρονα ένα μόνο χωριό που μπορεί να έχει 499 κατοίκους και αποτελούσε από μόνο του κοινότητα εξαιρείται του τέλους επιτηδεύματος». Τα παραπάνω τονίζει ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, σε ερώτηση που συνυπογράφει προς τον υπουργό Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο 

Όπως αναφέρεται στην ερώτηση, με πρώτο υπογράφοντα τον βουλευτή Κιλκίς κ. Γεώργιο Γεωργαντά, «με το άρθρο 31 του Ν. 3986/2011 επιβλήθηκε ετήσιο τέλος επιτηδεύματος σε επιτηδευματίες και ασκούντες ελεύθερο επάγγελμα εφόσον τηρούν βιβλία Β΄ ή Γ΄ κατηγορίας του Κ.Β.Σ.. Με την παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου εξαιρέθηκαν οι εμπορικές επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που ασκούν την δραστηριότητά τους σε χωριά με πληθυσμό έως 500 κατοίκους που δεν βρίσκονται σε τουριστικές περιοχές. Στη συνέχεια με την παρ.3 του άρθρου 3 της Υπουργικής Απόφασης ΠΟΛ 1167/2011 δόθηκαν διευκρινήσεις για τη επιβολή του τέλους επιτηδεύματος. Συγκεκριμένα στην παράγραφο 3 αναφέρεται ότι για την διαπίστωση του πληθυσμού λαμβάνονται υπόψη τα χωριά και νησιά όπως προβλέπονταν πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 2539/2011 για την εφαρμογή του σχεδίου ‘‘Καποδίστριας’’». 

«Με βάση λοιπόν» υπογραμμίζουν οι υπογράφοντες βουλευτές «και τον νόμο και την ΥΑ ο υπολογισμός του πληθυσμού έπρεπε να γίνει ανά χωριό. Κατά παρέκκλιση από την διατύπωση του νόμου, το Υπουργείο λαμβάνει υπόψη του τον πληθυσμό των κοινοτήτων όπως αυτές ίσχυαν πριν από την εφαρμογή του ‘‘Καποδίστρια’’ και μέσω της ΓΓΠΣ επιβάλει το τέλος επιτηδεύματος και σε φορολογούμενους που δεν είναι υπόχρεοι σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου».

Και η ερώτηση καταλήγει τονίζοντας ότι «πλέον χρησιμοποιούνται παντού τα στοιχεία απογραφής του 2011 και εκεί περιγράφεται ο μόνιμος πληθυσμός του χωριού πρέπει τα στοιχεία αυτά να αποτελέσουν την βάση εφαρμογής του νόμου έτσι ώστε με απόλυτα δίκαιο τρόπο να επιβληθεί το τέλος εκεί μόνο που προβλέπει ο νόμος. Δεν μπορεί ένα χωριό 50 και 100 κατοίκων να εξομοιώνεται αυθαίρετα με ένα άλλο 600 ή 1000 κατοίκων». Και γι’ αυτό ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός σε τι ενέργειες θα προβεί έτσι ώστε να αποκαταστήσει την αδικία αυτή σε βάρος των επαγγελματιών των μικρών χωριών η οποία οφείλεται στην αυθαίρετη ερμηνεία του υφιστάμενου νόμου.