Το ξημέρωμα μεταξύ 22ης και 23ης Οκτώβρη του 1944 σηματοδοτεί τη διέλευση από την κατοχή, στην ελευθερία, την ανάσταση και την ανάταση της πόλης της Λάρισας, η οποία γνώρισε το σκληρότερο πρόσωπο της ναζιστικής και φασιστικής θηριωδίας. Το χάραμα της 23ης Οκτώβρη θα βρει την πόλη να τιμά την 73η επέτειο της απελευθέρωσής της από τη γερμανική κατοχή χάρη στις δυνάμεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και της ταξιαρχίας του καπετάνιου Μίμη Μπουκουβάλα.

Ο απολογισμός της κατοχής 1941-1944 μιλά ηχηρότερα από κάθε ιστορική καταγραφή: χιλιάδες συμπολίτες μας βασανίστηκαν, εξορίστηκαν ή κατέφυγαν στο ένοπλο αντάρτικο εμφορούμενοι από το πάθος για λευτεριά, η ακμάζουσα εβραϊκή κοινότητα της πόλης αποδεκατίστηκε, τα δημόσια αρχεία και αρκετοί πολιτισμικοί θησαυροί καταληστεύτηκαν, ολόκληρα χωριά ισοπεδώθηκαν και παραδόθηκαν στις φλόγες, με τον άμαχο πληθυσμό να στοχεύεται από ειδεχθή εγκλήματα πολέμου και συλλογικά αντίποινα, ενώ η πόλη έγινε σταθμός διαμετακόμισης ανθρώπινων ψυχών για τα στρατόπεδα του θανάτου στην πολωνική ζώνη κατοχής. Μέχρι σήμερα για όλες αυτές τις ναζιστικές φρικαλεότητες, η ουσιαστική αποκατάσταση, η δικαίωση και η επανόρθωση παραμένουν, δυστυχώς, ζητούμενα. 

Η φετινή ανάμνηση της ημέρας απελευθέρωσης της Λάρισας έχει διττή σημασία: αφενός υπενθυμίζει την οικουμενική αναγκαιότητα για την αφιέρωση της μνήμης όχι στην έναρξη μιας ένοπλης σύρραξης, αλλά στο πέρας αυτής, στην ειρήνη ως παναθρώπινο συμβολικό τόπο αλληλεγγύης, προόδου και πολιτικής ανάτασης· αφετέρου, παραμένει ζωντανή υπόμνηση των δυνάμεων που συνέβαλαν στην επιτυχή ολοκλήρωση αυτού του προτσές· άνδρες και γυναίκες, νέοι και νέες που στρατεύθηκαν στις τάξεις του ΕΑΜ και έδωσαν τον δικό τους αγώνα χαρακωμάτων, με κίνδυνο της ζωής τους, για την αποτίναξη του ναζιστικού ζυγού.

Στη μνήμη όλων αυτών των ανδρών και γυναικών που παραμένουν οι ανώνυμοι αυτουργοί της ελευθερίας όλων μας, τιμούμε τη φετινή επέτειο απελευθέρωσης της πόλης της Λάρισας από τον ναζιστικό κατοχικό ζυγό και εκφράζουμε την πεποίθησή μας πως βασικό στοιχείο της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ απέναντι στις νεκραναστημένες φωνές του ναζισμού-φασισμού, που κερδίζουν έδαφος στην Ευρώπη, την ήπειρο που αιματοκυλίστηκε από έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εξαιτίας αυτών ακριβώς των ιδεολογιών, είναι η ΜΝΗΜΗ, η  ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ και η ΕΝΘΥΜΗΣΗ όλων αυτών των ανώνυμων συμπολιτών και συμπατριωτών μας που έδωσαν ζωή, ψυχή και αίμα για την αντιφασιστική νίκη, για τον οριστικό θάνατο της ιδεολογικής απολυταρχίας του ναζισμού-φασισμού και για την αποκατάσταση της ελευθερίας. 

Σε όλους δε αυτούς που, όπως έλεγε η Χάνα Αρέντ, αρνούνται να μοιραστούν ένα κομμάτι γης με τους «άλλους», εκείνους που αποπροσωποποιούν και στοχεύουν ενστερνιζόμενοι το φοβικό μίσος, την απόρριψη της διαφορετικότητας και τη δουλική μισανθρωπιά που τα νεοφασιστικά αφηγήματα κληρονόμησαν από τους μεσοπολεμικούς θιασώτες του χιτλερισμού, αντιτείνουμε το παράδειγμα των χιλιάδων συμπολιτών μας που τιμούμε σήμερα, εκείνων που αποτελούν τη δική μας μαγιά και τους δικούς μας πρώτους νεκρούς, που λίπαναν την οδό της λευτεριάς και της αποκατάστασης της εθνικής ανεξαρτησίας. 

Εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε για την εξαφάνιση των νεοναζιστικών και νεοφασιστικών ιδεολογιών και γκρουπούσκουλων από το δημόσιο βίο, την οριστική δικαίωση των θυμάτων του φασισμού-ναζισμού και των απογόνων των θυμάτων που βίωσαν και βιώνουν τις επιπτώσεις των ναζιστικών-φασιστικών θηριωδιών, τιμώντας όλους και όλες όσους και όσες έδωσαν το σώμα και την ψυχή τους για να αναπνέουμε σήμερα λεύτεροι και ίσοι.