Μήνυμα για την επέτειο των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση, απηύθυνε η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Ευαγγελία Λιακούλη, επισημαίνοντας τα εξής: 

«Το να ξεπερνάς ως λαός τα όποια συλλογικά ψυχολογικά σύνδρομα σου άφησαν 400 χρόνια ανελευθερίας και κατοχής από μια υπερδύναμη της τότε εποχής και να ξεσηκώνεσαι παλλαϊκά, δεν είναι μικρό πράγμα.

Μικρό πράγμα δεν είναι, η υπέρβαση των κάθε λογής αντιφάσεων, μεταξύ όλων όσοι συμμετείχαν σε αυτό το πρωτοφανές φαινόμενο μιας εθνικής, πρωτίστως, Επανάστασης: μορφωμένων Φαναριωτών κι αγράμματων χωρικών, πλούσιων εμπόρων της διασποράς κι εξαθλιωμένων κατοίκων των οθωμανικών πόλεων και χωριών, μισθοφόρων στρατιωτικών του εξωτερικού και ντόπιων αρματολών στην υπηρεσία των Τούρκων, στενόμυαλων και βολεμένων κοτζαμπάσηδων της ηπειρωτικής χώρας και πολυταξιδεμένων, φιλελευθέρων πλοιοκτητών των νησιών.

Μικρό πράγμα δεν είναι, καμιά ευρωπαϊκή υπερδύναμη της εποχής να μην επιθυμεί εξαρχής την επιτυχία μιας επανάστασης σε μια μικρή γωνιά της Ευρώπης, που δυνητικά θα  «ξυπνούσε» παρόμοιες καταστάσεις στους δικούς της κατατρεγμένους.

Κι όμως, το «θαύμα» συντελέστηκε, παρά το γεγονός ότι όλοι οι παράγοντες - εξωτερικοί κι εσωτερικοί - δεν προοιώνιζαν καμία επιτυχία για ένα εγχείρημα, που στις 25 Μαρτίου του 1821, φάνταζε σχεδόν «απονενοημένο»...

Φέτος, γιορτάζουμε την επέτειο των  200 χρόνων από το ξέσπασμα της Επανάστασης για τη σύσταση με όρους μοντερνισμού, ενός ενιαίου Ελληνικού κράτους, εν αντιθέσει με τις όποιες μορφές κάτι τέτοιο είχε ποτέ συμβεί, πριν το 19ο αιώνα, καθώς  προηγηθήκαμε ακόμη και της Ιταλίας (1861), αλλά  και της Γερμανίας (1866). 

Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι, γιατί ενώ προηγηθήκαμε σημαντικά σε αυτή τη διαδικασία, από άλλες σπουδαίες ευρωπαϊκές χώρες, δεν συνεχίσαμε μαζί τους στην ίδια πορεία οικονομικής ανάπτυξης και θεμελίωσης μιας πραγματικά δυτικής, δημοκρατικής Πολιτείας.

Μήπως  ο «Θεός της Ελλάδας», που ήταν  πάντα παρών, ενέπνευσε την Επανάσταση και  υπήρξε μαζί μας από την πρώτη - δύσκολη στιγμή,  απέστρεψε το πρόσωπό του από εμάς;

Κι όσο κι αν τον καλούμε «τελετουργικά» μέσα από άψογες στρατιωτικές παρελάσεις, καλοπληρωμένες Επιτροπές «ανασύστασης μνήμης» και ιστορικές αναδρομές, εξακολουθούμε να παραμένουμε «αιχμάλωτοι» μιας σχεδόν βαλκανικής κακοδαιμονίας;

Η σημερινή ημέρα, η 25η Μαρτίου του 2021, πέρα από τις προφανείς εκδηλώσεις συγκίνησης για όλους όσοι – εμφανείς και αφανείς – αποφάσισαν να πολεμήσουν για μια ελευθερία, που πριν διακόσια χρόνια, δεν ήξεραν καν πως θα μοιάζει,  αποτελεί για όλους κι όλες μας, μια καλή ευκαιρία αναστοχασμού.

Αναστοχασμού για τα όσα σπουδαία πριν από διακόσια χρόνια ξεκίνησαν, κι ακόμη μέχρι σήμερα δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε…

Ξέρουμε όμως πότε  μπορούμε:  Όταν είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ . 

Όταν υπερβαίνουμε εαυτούς, αφοσιωμένοι στα μεγάλα και τα σπουδαία, με αγάπη και ανθρωπιά. 

Από τη χώρα αυτή, «τρώνε όλοι, αλλά πάντα μένει μαγιά..» είπε ο Στρατηγός Μακρυγιάννης. 

Αυτή τη μαγιά να προσέξουμε. Σαν τα μάτια μας …

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!»