Με μήνυμά της για την Ημέρα Μνήμης των μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος που εορτάζεται στις 27 Ιανουαρίου, η Γραμματέας της Κ.Ο. και Βουλευτής Λάρισας του Κινήματος Αλλαγής, κ. Ευαγγελία Λιακούλη, επισημαίνει τα εξής: 

«’Αν υπάρχει θεός, θα πρέπει να με παρακαλέσει για να τον συγχωρέσω’.  Αυτή η φράση, στα χείλη ενός κοινού ανθρώπου, θα ήταν ύβρις. Στα χείλη  όμως ενός μάρτυρα –Εβραίου, ήταν η συγκλονιστική έκφραση, ενός ανείπωτου εγκλήματος. Αυτή η φράση, βρέθηκε χαραγμένη σε τοίχο του  κολαστηρίου του Άουσβιτς και  ανήκει σε έναν από τους εκατομμύρια ανθρώπους, κρατουμένους μελλοθάνατους.

Τιμάμε σήμερα την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος που καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 2005. Το Ολοκαύτωμα των Εβραϊκών  πληθυσμών της Γηραιάς Ηπείρου από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποτελεί, ίσως, το επαχθέστερο  και στυγερότερο έγκλημα, όχι μόνο της συγκεκριμένης σύρραξης, αλλά, τουλάχιστον, όλης της Νεότερης και Σύγχρονης Παγκόσμιας Ιστορίας.

Η εξόντωση 6 εκατομμυρίων Ανθρώπων-Εβραίων, ομοφυλόφιλων και αναπήρων- οι οποίοι δεν έφεραν όπλα, είναι μια διαρκής υπενθύμιση ότι όταν «η λογική κοιμάται, τα τέρατα ξυπνούν». 

Η «Τελική Λύση» που αποφασίστηκε στην περίφημη Διάσκεψη της Βάανζε, από κορυφαία στελέχη του ναζιστικού καθεστώτος και του γερμανικού στρατιωτικού κατεστημένου, είχε σαν σκοπό τον οριστικό ξεριζωμό και την εξόντωση του συνόλου των Εβραίων, και ουσιαστικά, τη διαγραφή τους  από την Ιστορία. 

Το πρωτοφανές αυτό εγχείρημα δεν αποτέλεσε απλά αποκύημα της διεστραμμένης αντίληψης ορισμένων για την καθαρότητα της φυλής και  την ανωτερότητα ενός συγκεκριμένου έθνους. Ήταν ένα έγκλημα άνευ προηγουμένου, εκτελεσμένο με μοναδική ακρίβεια και σχεδιασμό, το  οποίο δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί επιτυχώς, χωρίς την ανωτερότητα της βιομηχανίας της Γερμανίας.

Σήμερα, με τη δυνατότητα που μας παρέχει η τεχνολογία, έχουμε ευρεία και εύκολη πρόσβαση σε πολυάριθμα ιστορικά ντοκουμέντα, λογοτεχνικά έργα και κινηματογραφικές ταινίες, ώστε καμία και κανένας από εμάς, δεν μπορεί πλέον να ισχυριστεί ότι «δεν άκουσε- δεν ήξερε» για το Ολοκαύτωμα.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, του Άουσβιτς, της Τρεμπλίνκα ή του Ντα Χάου, αποτελούν σήμερα, τόπους μνήμης, «σχολεία ζωής», που διδάσκουν  πού είναι πραγματικά ικανά να οδηγήσουν, τόσο η παράλογη  εμμονή σε ιδέες περί φυλετικής ανωτερότητας, όσο και ο ολοκληρωτισμός. 

Ο Εβραϊκός πληθυσμός της πόλης μας, της Λάρισας, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της τοπικής ιστορίας μας, με τεράστια πολιτιστική, κοινωνική  και οικονομική προσφορά , ήδη από τα χρόνια του Μεσαίωνα. Χωρίς τους συντοπίτες μας Εβραίους, η Λάρισα δεν θα ήταν αυτή που είναι. 

Σήμερα, αποτελούν ένα από τα πιο ζωντανά κομμάτια της πόλης, με συμμετοχή στα κοινωνικά δρώμενα, με δημιουργούς, με εμπνεύσεις, με  λογοτέχνες και καλλιτέχνες, με άποψη και θέση, με πρωτοβουλίες. 

Οι Εβραίοι της πόλης μας, είναι οι ξεχωριστοί Φίλοι μας, οι δικοί μας Άνθρωποι, αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της καρδιάς μας.  

Χαίρομαι ιδιαίτερα,  που τα παιδιά μας διδάσκονται πλέον την Ιστορία του Ολοκαυτώματος και τη δράση των γενναίων αυτών Ελλήνων, ενάντια στη  δράση των ναζιστικών δυνάμεων, και θα αγωνίζομαι πάντα, από κάθε μετερίζι, ώστε η Πολιτεία να συνεχίσει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη  διαφύλαξη αυτής της σπουδαίας ιστορικής μνήμης. 

Γιατί, όπως έγραψε ένας ακόμη κρατούμενος στον τοίχο του μαρτυρικού Άουσβιτς «Αν τα ξεχάσεις, θα τα ξαναζήσεις».

Ποτέ ξανά !»