Η Φωτογραφική ομάδα fplus σε συνεργασία με το Δημοτικό Γηροκομείο Λάρισας και την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών Δήμου Λαρισαίων παρουσιάζουν την Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 19:30, την έκθεση  φωτογραφίας του Βασίλη Νεμπεγλεριώτη με τίτλο “…λιβάδι από ασφοδίλι…” στον ισόγειο εκθεσιακό χώρο του Μύλου του Παππά (κεντρικό κτήριο)

Η έκθεση θα διαρκέσει από την Πέμπτη 21 έως και την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019.

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Σάββατο 18:00-21:30

"…λιβάδι από ασφοδίλι…"

Το Δημοτικό Γηροκομείο Λάρισας είναι ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα που ξεκίνησε την λειτουργεία του το 1967, μετά από την συγχώνευση των περιουσιών των Δημητρίου Χατζηζωγίδη, Αθανασίου Χαλκιοπούλου και Αγγελικής Λάππα.

Ένας πνεύμονας πρασίνου που τροφοδοτεί με ζωή τους τρόφιμους και τους κάτοικους της πόλης.

Όταν συνειδητοποίησα την σχέση που είχα με τον παππού μου, που λειτουργούσε ως μοχλός σταθερότητας και ηρεμίας στην προσωπικότητά μου, ήταν ήδη αργά.

Αξιώματα και αρχές, όπως την αγάπη απέναντι στον άνθρωπο, την υπομονή και την εργατικότητα σε οτιδήποτε κι αν κάνω, τα οφείλω σε αυτόν. Η ανάγκη να τον ξαναδώ, με οδήγησε στον οίκο ευγηρίας, ξεγελασμένος ότι θα τον βρω εκεί.

Ακόμα, αναζητώντας μια διέξοδο από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, άρχισα τις επισκέψεις μου στο ίδρυμα. Εκεί, δημιουργήθηκαν σχέσεις, που τολμάω να τις παρομοιάσω με “παιδικές φιλίες”.

Με βάρκα τη φωτογραφική μου μηχανή και πυξίδα το ποίημα “Λήθη” του ποιητή Λορέντζου Μαβίλη, στο οποίο αναφέρεται το λιβάδι από ασφοδίλι, ως ο κήπος όπου ξεκουράζονται οι ψυχές των ηρώων, περιηγήθηκα για δύο χρόνια στους διαδρόμους του Δημοτικού Γηροκομείου, παίρνοντας ανάσες οξυγόνου και δόσεις αγάπης.

Ταξιδεύοντας ως άλλος εγγονός των τροφίμων, γεύτηκα την μαγεία της τρίτης ηλικίας και το χρώμα στον ουρανό των ανθρώπινων σχέσεων.

Βασίλης Νεμπεγλεριώτης
---
Η Φωτογραφία δεν έχει να κάνει με καλές ή κακές εικόνες. Έχει να κάνει με το βίωμα που μπορεί να μεταφέρει την αίσθηση της ιδιοσυγκρασίας του ατόμου που βρίσκεται πίσω από την κάμερα.

Ο Βασίλης Νεμπεγλεριώτης προσεγγίζει το θέμα του με μια πηγαία διάθεση βιωματικής επαφής. Η κάμερα υπάρχει απλώς για να τεκμηριώνει, χωρίς να προδιαθέτει τη διάθεση, χωρίς να επηρεάζει το βίωμα.

Η φωτογραφική πράξη δεν είναι αυτοσκοπός για τον Νεμπεγλεριώτη. Είναι μια πράξη καταγραφής μνήμης, κάτι σαν την τάση να κρατάμε αυθόρμητες εικόνες με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Για δύο χρόνια επισκέπτεται τους τρόφιμους του Δημοτικού Γηροκομείου Λάρισας. Γνωρίζεται μαζί τους, αφήνεται στην περιέργειά τους κι εκείνοι ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο.

Λέγεται πως μετά την ηλικία των 60, επιλέγουμε να θυμόμαστε μόνο όσα έχουν σημασία, αφήνοντας τα υπόλοιπα να χάνονται στη λήθη.

Η παρουσία του Νεμπεγλεριώτη στους χώρους του Γηροκομείου εξελίσσεται για τους τρόφιμους σε σημαντικό γεγονός. Μαζί του βρίσκουν την αφορμή να αφηγηθούν την ιστορία τους, με τον τρόπο που εκείνοι θέλουν. Ο φωτογράφος καταγράφει αυτές τις ιστορίες καθώς μορφοποιούνται από λέξεις, βλέμματα, εκφράσεις, κινήσεις και αντιδράσεις.

Ο Βασίλης Νεμπεγλεριώτης κάνει ένα είδος προσωπικής φωτογραφίας που ενώ φέρει τη μορφή και τα μοτίβα του ντοκουμέντου, στην πραγματικότητα το ξεπερνά. Το θέμα του δεν είναι τα γερασμένα πρόσωπα των τροφίμων, ούτε οι συνθήκες της καθημερινότητάς τους.

Οι φωτογραφίες του Νεμπεγλεριώτη δεν μιλούν για τους ανθρώπους στο περιθώριο, δεν κουβαλούν κοινωνικά μηνύματα, δεν σχολιάζουν, δεν εξωραΐζουν ούτε δραματοποιούν. Αποτυπώνουν τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων, αποσπασματικά κι έμμεσα, όμως με ειλικρίνεια και σεβασμό, σαν τις ιστορίες που κρατάμε στο οικογενειακό άλμπουμ.

Γιάννης Στρατουδάκης
---
Βιογραφικό

Ο Βασίλης Νεμπεγλεριώτης γεννήθηκε στην Λάρισα το 1987. Με τη φωτογραφία ασχολείται ερασιτεχνικά από το 2015. Το 2018 έγινε μέλος της φωτογραφικής ομάδας fplus. Η φωτογραφική του δουλειά έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα.