Ερώτηση προς τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση κατέθεσε ο αναπληρωτής τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Λάρισας κ. Βασίλης Κόκκαλης, με αφορμή δημοσίευμα που αποκαλύπτει εργασιακές πρακτικές οι οποίες παραπέμπουν σε «σύγχρονο δουλεμπόριο».
Στην ερώτηση αναφέρονται τα εξής: «Σύμφωνα με ρεπορτάζ που υπογράφει ο δημοσιογράφος και ταμίας της Ένωσης Συντακτών Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας, Κώστας Γκιάστας και που δημοσιεύεται στον ηλεκτρονικό τύπο της Λάρισας, το τελευταίο διάστημα ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις με μεγάλη δραστηριότητα, απολύουν εργαζόμενους, εν συνεχεία τους οδηγούν σε εταιρείες που εδρεύουν σε άλλες πόλεις, προσλαμβάνονται σε αυτές και τους ξαναπαίρνουν πίσω ως «δανεικούς». Τους νοικιάζουν μήνα με το μήνα.
Πρόκειται για τακτικές (δανεισμό) που ακολουθούν πανελληνίως κυρίως μεγάλες αλυσίδες, όμως, αρχίζουν να τις ακολουθούν και μικρότερα καταστήματα, με στόχο φυσικά το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος και τον περιορισμό των όποιων διεκδικήσεων των εργαζόμενων.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνει και ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, κ. Γιάννης Σκόκας, ο οποίος μάλιστα εξηγεί στο δημοσίευμα ότι «το τελευταίο διάστημα φτάνουν και σε εμάς πληροφορίες για τέτοιου είδους περιστατικά τα οποία όπως φαίνεται αυξάνονται», ενώ προσθέτει ότι πρόκειται για «σύγχρονο δουλεμπόριο» από το οποίο οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να βγουν με ευκολία, καθώς «υπάρχει διαρκής εκφοβισμός και συνεχόμενη ανησυχία».
Με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, καταφέρνουν εργοδότες σε κάποιες περιπτώσεις εκτός των άλλων, να «μετατρέπουν το 8ωρο σε 9ωρο και 10ωρο καθημερινά, αποφεύγοντας μάλιστα να προσλάβουν κι άλλους υπαλλήλους».
Οι πρακτικές αυτές αποτελούν μερικά ακόμα παραδείγματα αξιοποίησης του κλίματος γενικευμένης αυθαιρεσίας και παραβίασης εργασιακών δικαιωμάτων που καλλιεργεί η κυβέρνηση της ΝΔ.
Κατόπιν των παραπάνω, ερωτάται ο Υπουργός:
1. Είναι σε γνώση τέτοιου είδους πρακτικές στις υπηρεσίες του Υπουργείου;
2. Ποια είναι η θεσμική μέριμνα του Υπουργείου για την αποκατάσταση της στοιχειώδους εργασιακής ασφάλειας και τη διατήρηση των εργασιακών κεκτημένων για τους εργαζόμενους που ωθούνται σε τέτοιου είδους πρακτικές;»