"Η ελληνική αμπελουργία και οινοποιία, αποτελούν την κορωνίδα του πρωτογενή μας τομέα, που με τη σειρά του βάζει τα θεμέλια για μία παραγωγική οικονομία που θα στέκεται με αξιώσεις απέναντι στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και θα προσφέρει ευκαιρίες στους πολίτες της, με στόχο την ευημερία πρώτα των ανθρώπων και μετά των αριθμών". Τα παραπάνω επεσήμανε ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Βασίλης Κόκκαλης, εγκαινιάζοντας την Γιορτή Κρασιού Αμπελώνα.
Το κυβερνητικό στέλεχος στάθηκε σε μία σειρά μέτρων που έχουν ληφθεί ή δρομολογούνται από το υπουργείο για την ενίσχυση ενός εξαιρετικά παραγωγικού και προσοδοφόρου στην οικονομία τομέα που συνδέεται με το αμπέλι, ενώ έστειλε παράλληλα μήνυμα με πολιτικό περιεχόμενο, ζητώντας από τους πολίτες να περιορίσουν τις όποιες διαφορές και με ομόνοια να βάλουν όλοι μαζί το λιθαράκι στην ανοικοδόμηση της χώρας.
Να σημειωθεί πως αργότερα ο κ. Κόκκαλης επισκέφθηκε και τη Γιορτή Κρασιού στη Ραψάνη, οι διήμερες εκδηλώσεις τις οποίας ξεκίνησαν απόψε.
Αναλυτικά η ομιλία του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: "Ο μεγάλος νομπελίστας ποιητής μας, ο Οδυσσέας Ελύτης είχε γράψει πως "εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις".
Και μέσα σε μόλις δυο αράδες, έδειξε το μεγαλείο αυτού του ευλογημένου από τον Θεό τόπου, της πατρίδας μας.
Μία πατρίδα, που τα τελευταία χρόνια δίνει μία γιγαντιαία μάχη με τα λάθη και τις παθογένειες του παρελθόντος και καταβάλλει μία επίπονη προσπάθεια με βασικό στόχο να ανασυγκροτηθεί παραγωγικά.
Χαίρομαι ιδιαίτερα απόψε, που απέναντί μου έχω πολλούς από εκείνους που καταρρίπτουν το μύθο ότι "οι έλληνες δεν παράγουν".
Οι έλληνες εργάζονται, δίνουν καθημερινά τη δική τους μάχη για δημιουργία σε ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό έως δυσμενές διεθνές περιβάλλον και καταφέρνουν να διαπρέψουν αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και του λαού μας.
Η ελληνική αμπελουργία και οινοποιία, αποτελούν την κορωνίδα του πρωτογενή μας τομέα, που με τη σειρά του βάζει τα θεμέλια για μία παραγωγική οικονομία που θα στέκεται με αξιώσεις απέναντι στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και θα προσφέρει ευκαιρίες στους πολίτες της, με στόχο την ευημερία πρώτα των ανθρώπων και μετά των αριθμών.
Με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τόσο την Ελληνική αμπελουργία, όσο και την οινοποιία, οι εξαγωγές των προϊόντων αυτών αποτελούν την ατμομηχανή της εξωστρέφειας που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας, ειδικά στον πρωτογενή τομέα.
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στο οποίο έχω την τιμή να βρίσκομαι και τα συναρμόδια υπουργεία, καταβάλλουν καθημερινά προσπάθειες, με μοναδική προσδοκία να πάμε ακόμη πιο ψηλά.
Γνωρίζουμε βέβαια, πως δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα στο χώρο της αμπελουργίας και της οινοποιίας. Ξέρουμε ότι έχουν γίνει λάθη, ξέρουμε ότι έχουν παρθεί οδυνηρές αποφάσεις, στα στενά πλαίσια της συμφωνίας μας με τους δανειστές.
Ωστόσο, κάθε μέρα που περνάει, είναι πλέον πρόδηλο, πως η μάχη με την κρίση κερδίζεται. Έτσι, μας δίνεται η δυνατότητα να αναπροσαρμόζουμε διαρκώς προς το βέλτιστο την πολιτική μας, αίροντας αδικίες και λαμβάνοντας μέτρα και πρωτοβουλίες.
Μία από τις αδικίες που σύντομα αναμένεται να αποκατασταθεί, εντός του τρέχοντος έτους δηλαδή, είναι η κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο κρασί. Κι αυτό σας θυμίζω αποτελεί δέσμευση του ίδιου του πρωθυπουργού.
Θα μου επιτρέψετε εδώ να αναφερθώ επιγραμματικά σε μερικές από τις σημαντικές δράσεις του υπουργείου.
Και ξεκινώ από την αναδιάρθρωση των αμπελώνων, ένα πρόγραμμα που στοχεύει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων μέσω της ποιοτικής αναβάθμισης του αμπελουργικού δυναμικού, την εγκατάσταση ποικιλιών αμπέλου με αυξημένο εμπορικό ενδιαφέρον, την εισαγωγή σύγχρονων καλλιεργητικών τεχνικών και τη διαφύλαξη και προστασία του περιβάλλοντος. Οι στρατηγικοί στόχοι του προγράμματος περιλαμβάνουν την υποστήριξη της βιολογικής παραγωγής, της παραγωγής προϊόντων ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης), η ηλικιακή ανανέωση του ανθρώπινου δυναμικού, η στήριξη των κοινωνικά και περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών (π.χ. μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους) και η στήριξη της βιωσιμότητας των μικρών και μεσαίων εκμεταλλεύσεων.
Το πολύ σημαντικό αυτό πρόγραμμα, προβλέπεται να υπογράφει μέσα στις επόμενες ημέρες. Υπήρξε καθυστέρηση αλλά αυτή οφείλεται στην τροποποίηση του Κανονισμού του Προγράμματος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οπότε χρειάστηκε χρόνος για να γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές.
Τέλος, από την επόμενη χρονιά γίνεται προσπάθεια ώστε και αυτό το πρόγραμμα (όπως και οι νέες άδειες φύτευσης) να γίνεται με ηλεκτρονική κατάθεση των δικαιολογητικών.
Τώρα, σχετικά με τις νέες άδειες φύτευσης: Η Ελληνική αμπελουργία κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών έχει συρρικνωθεί δραματικά. Τα στοιχεία που αποδεικνύουν την ανωτέρω διαπίστωση αντλούνται από το Αμπελουργικό Μητρώο. Θυμίζω, πως η Ελλάδα ακόμα και πριν την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχε συντάξει Αμπελουργικό Μητρώο (1978).
Το 1984 υπήρχαν 890.000 στρέμματα ενώ το 2015 640.000. Για την Περιφέρεια Θεσσαλίας η εικόνα είναι διαφορετική: Το 1984 υπήρχαν 27.000 στρέμματα, ενώ το 2015 40.000 στρέμματα. Με την έναρξη εφαρμογής του Εθνικού Αποθεματικού (2004-2015) κατανεμήθηκαν στην χώρα πάνω από 54.000 στρέμματα καλλιέργειας. Τα περισσότερα από αυτά κατανεμήθηκαν και φυτεύτηκαν στις περιφέρειες Αν. Μακεδονίας-Οράκης, Κ. Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Στ. Ελλάδας και Πελοποννήσου.
Η φύτευση αμπελώνων με οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου, βάση των κοινοτικών κανονισμών απαιτεί την αδειοδότηση τους από τις κρατικές αρχές. Η διαδικασία χορήγησης αδειών γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια. Σε περίπτωση που οι υποβληθείσες αιτήσεις υπερβαίνουν το προκαθορισμένο ποσοστό των αδειών τότε το Κράτος Μέλος εφαρμόζει τα ανωτέρω κριτήρια. Κάθε χώρα μπορεί να επιλέξει ποια από τα θεσμοθετημένα κριτήρια επιθυμεί να εφαρμόσει, τα οποίο δύνανται να διαφοροποιούνται ανά έτος. Κάθε Κράτος Μέλος μπορεί να κατανείμει ανά έτος έως το 1% των φυτεμένων εκτάσεων της χώρας βάση της ετήσιας υποχρεωτικής απογραφής.
Τα αποτελέσματα για τις νέες άδειες του 2017 υπάρχουν αναρτημένα στην ιστοσελίδα του ΥΠΑΑΤ.
Σχετικά τώρα με το πρόγραμμα Προώθησης Οίνων σε τρίτες χώρες:
Δικαιούχοι του προγράμματος είναι επιχειρήσεις, οργανώσεις παραγωγών ή διεπαγγελματικές οργανώσεις. Οι δικαιούχοι πρέπει να διαθέτουν επαρκή διαθεσιμότητα προϊόντων, τόσο από ποιοτική όσο και από ποσοτική άποψη, ώστε να διασφαλίζεται η ικανοποίηση της ζήτησης της αγοράς μακροπρόθεσμα μετά την εργασία προώθησης.
Επιλέξιμα προϊόντα αποτελούν οίνοι με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης ή/και Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη ή/και οίνοι με αναγραφή της ποικιλίας αμπέλου (Ποικιλιακοί οίνοι).
Επιλέξιμες δαπάνες είναι οι δημόσιες σχέσεις & μέτρα προώθησης ή διαφήμισης (ιδίως εκείνα που τονίζουν τα πλεονεκτήματα των κοινοτικών προϊόντων, σε σχέση ιδίως με την ποιότητα, την ασφάλεια των τροφίμων ή την προστασία του περιβάλλοντος), η συμμετοχή σε εκδηλώσεις ή εκθέσεις διεθνούς σημασίας, οι ενημερωτικές εκστρατείες και οι μελέτες νέων αγορών.
Κλείνοντας, θέλω να σταθώ σε μία εξαιρετικά σημαντική – κατά την άποψή μου- απόφαση,  να μπει ένα τέλος στο ανώνυμο κρασί και τσίπουρο στους χώρους εστίασης.
Όπως προβλέπεται στο σχέδιο τροποποίησης της υπουργικής απόφασης που ορίζει τους Κανόνες Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών,  ειδικότερα για τους οίνους και τα προϊόντα απόσταξης, που προσφέρονται στους καταναλωτές χωρίς να είναι εμφανής η συσκευασία τους, πρέπει πλέον να αναγράφεται υποχρεωτικά η χώρα προέλευσης και ο παραγωγός ή ο εμφιαλωτής τους όπως αυτά αναφέρονται στην επισήμανση (ετικέτα) των εν λόγω οίνων ή των προϊόντων απόσταξης, σύμφωνα με τους σχετικούς Κανονισμούς. Οι νέες ρυθμίσεις προβλέπεται να τεθούν σε ισχύ από 1η Ιανουαρίου 2018 και εύλογα κατανοεί κανείς πως θα βάλουν τάξη σε ένα αρκετά θολό τοπίο με θύματα τις περισσότερες φορές τους έλληνες παραγωγούς.
Κυρίες και κύριοι,
Ζούμε σε μία οξυμένη πολιτικά περίοδο, όπου οι διαφορές μας στις πολιτικές απόψεις δυστυχώς αποτελούν μία διαρκή τροχοπέδη στην εθνική προσπάθεια για να εξέλθουμε από την κρίση. Σας καλώ λοιπόν να αφήσουμε το δέντρο και να δούμε το δάσος. Να παραμερίσουμε τις όποιες διαφορές και με ομόνοια να βάλουμε όλοι μαζί το λιθαράκι στην ανοικοδόμηση της χώρας μας.
Να μην αγαπάμε αυτό που είμαστε, αλλά αυτό που μπορούμε να γίνουμε ως Έλληνες."