Σε νέες ...περιπέτειες βάζει την ανάρτηση και την κύρωση των δασικών χαρτών η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία ανοίγει «παράθυρο» και για άλλες αντίστοιχες προσφυγές από πολίτες που αφορούν περιπτώσεις αίτησης για πρόδηλα σφάλματα επί δασικού χάρτη, τα οποία απορρίφθηκαν μεν από τη Διοίκηση αλλά δεν παραπέμφθηκαν, όπως προβλέπεται, στις Επιτροπές Αντιρρήσεων ώστε να εξεταστούν ως τέτοιες.
Η συγκεκριμένη προσφυγή αφορά σε έκταση στη Λάρισα, για την οποία ουσιαστικά ανοίγει πλέον ο δρόμος για ακύρωση του δασικού χάρτη δεδομένου ότι στο δασικό χάρτη εμφανίστηκε τελικώς ως δασική χωρίς να έχει παραπεμφθεί σε Επιτροπή Αντιρρήσεων.
Ωστόσο, η περίπτωση αυτή απειλεί να τινάξει στον αέρα το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης των δασικών χαρτών.
Κι αυτό διότι, όπως επισημαίνουν εκπρόσωποι του τεχνικού κλάδου, αντίστοιχες προσφυγές έχουν ήδη υποβληθεί για εκτάσεις στη Μαγνησία, ενώ η απόφαση δυνητικά θα μπορούσε να αφορά σε πολλούς προκαποδιστριακούς ΟΤΑ περίπου στη μισή επικράτεια, στην οποία έχουν ήδη κυρωθεί δασικοί χάρτες.
Στην περίπτωση της Λάρισας, η έκταση για την οποία είχε γίνει η αίτηση πρόδηλου σφάλματος θεωρήθηκε δασική και προχώρησε η μερική κύρωση του δασικού χάρτη.
Ωστόσο, πλέον τίθεται ζήτημα ακύρωσης του δασικού χάρτη, γεγονός, το οποίο ανοίγει τον δρόμο και για άλλες προσφυγές.
Επί της ουσίας δημιουργείται μία νομολογία, η οποία μπορεί στην προκειμένη περίπτωση να αφορά περίπτωση στην περιοχή της Θεσσαλίας, αλλά αντίστοιχες ενδεχομένως να εντοπιστούν και σε εκατοντάδες άλλες περιοχές της επικράτειας.
Συγκεκριμένα, η εν λόγω απόφαση του Ε΄ τμήματος του ΣτΕ αφορά περίπτωση πολίτη, ο οποίος προσέφυγε κατά της ανάρτησης δασικού χάρτη, υποστηρίζοντας πως αυτός εμπεριέχει λάθη που θεωρούνται πρόδηλα σφάλματα, βάσει της σχετικής απόφασης του υπουργείου Περιβάλλοντος του 2017.
Η αρμόδια Διεύθυνση Δασών Λάρισας απέρριψε το αίτημα του πολίτη. Στη συνέχεια όμως προχώρησε στην κύρωση του δασικού χάρτη συμπεριλαμβανομένης και της συγκεκριμένης έκτασης, ως δασικής.
Το πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός πως, σύμφωνα με το ΣτΕ, ακόμα και εάν η αρχή έκρινε δικαίως ότι δεν αποτελούσαν πρόδηλα σφάλματα, η Διεύθυνση Δασών όφειλε στη συνέχεια να παραπέμψει την αίτηση για διόρθωση πρόδηλου σφάλματος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων προκειμένου να κρίνει εάν η αίτηση κατατέθηκε εντός της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων και εάν πληρούνται οι αντίστοιχες νόμιμες προϋποθέσεις, να την εξετάσει ως αντίρρηση.
Στην περίπτωση αυτή ο πολίτης θα πλήρωνε το σχετικό παράβολο, σε αντίθεση με το πρόδηλο σφάλμα, για το οποίο δεν προβλέπεται πληρωμή παραβόλου και η αίτηση υποβάλλεται ατελώς.
Η παράλειψη της διοίκησης να διαβιβαστεί το αίτημα στην Επιτροπή Αντιρρήσεων είναι η αιτία, για την οποία ζητείται επί της ουσίας την ακύρωση του δασικού χάρτη.
Συγκεκριμένα η περίληψη της απόφασης αναφέρει συμπερασματικά πως «η Διοίκηση (ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών Λάρισας) όφειλε, εφόσον έκρινε -νομίμως κατά τα προαναφερθέντα- ότι τα προβαλλόμενα από τον αιτούντα ως "σφάλματα" του δασικού χάρτη δεν είναι πρόδηλα, να παραπέμψει τις αιτήσεις για διόρθωση πρόδηλου σφάλματος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, με καταβολή, βεβαίως, του σχετικού παραβόλου, προκειμένου η εν λόγω Επιτροπή να κρίνει, κατά πρώτον, εάν οι ως άνω αιτήσεις κατατέθηκαν εντός της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων, σε καταφατική δε περίπτωση και εφόσον πληρούνται οι αντίστοιχες νόμιμες προϋποθέσεις, να τις εξετάσει ως αντιρρήσεις.
Μη πράττοντας δε τούτο η Διοίκηση έσφαλε και για το λόγο αυτό η παράλειψή της να διαβιβάσει τις αιτήσεις του αιτούντος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, όπως αυτή εμπεριέχεται στην προσβαλλόμενη κύρωση του δασικού χάρτη της Π.Ε Λάρισας είναι νόμιμη και πρέπει να ακυρωθεί».
Σύμφωνα, πάντως, με πηγές του Ελληνικού Κτηματολογίου, πέραν των αντιρρήσεων υπάρχει και η διαδικασία των προδήλων σφαλμάτων.
Στις περιπτώσεις αυτές η αρμόδια Δ/νση Δασών τα διορθώνει ή προωθεί τις περιπτώσεις προδήλων στην ΕΠ.ΕΑ, συνοδευόμενες από σχετικό υπόμνημα με το αιτιολογικό της υπαγωγής τους στις περιπτώσεις πρόδηλου σφάλματος.
Mαρία Λιλιοπούλου (ethnos.gr)