Ο Διομήδης έφτασε ορμητικός με την βροχή στους ώμους και τους αέρηδες μέσα στα μπαγκάζια  του. Τα άφησε όλα ελεύθερα να γλεντήσουν τους ανθρώπους, να δείξουν την δύναμή τους, να σπάσουν πλάκα με την αφέλεια του  να νομίζει πως είναι δυνατός.

Φούσκωσαν τα ρέματα και το ποτάμι και γέμισαν λασπόνερα λες και μόλις έπλυναν τις βρομιές όλου του κόσμου. Σπασμένα κλαδιά ταξιδεύουν σε τρελή πορεία και οι κροκάλες κάνουν τρομαχτικό θόρυβο καθώς χτυπιούνται από το θυμωμένο νερό.

Ο χειμώνας είναι μπροστά και οι μέρες που θα ακολουθήσουν θα είναι κρύες και ίσως λευκές. Περιμένουμε…

Δημήτρης Ζ. Γουγουλιάς