"Λέξεις: Θάλασσα-Απεικονίσεις". Με αυτόν τον τίτλο ανοίγει η φωτογραφική έκθεση του Βασίλη Ρούβαλη στην Λάρισα 31 Οκτωβρίου στο Mosh-Pit booze bar (Κουμουνδούρου 16).

Η φύση είναι εμπειρία κι ο θαλάσσιος χώρος μια αναμέτρηση: απ’ εδώ ξεκινάει ένας διαρκής διαλογισμός μεταξύ χώρου και τέχνης. Τι λιγότερο είναι οι λέξεις από μιαν ενσάρκωση –κατά τον Μάρτιν Χάιντεγγερ– της πραγματικότητας; Και τι άλλο μπορεί να εξυπηρετήσει το φωτογραφικό κλικ παρά αυτό το αινιγματικό παιχνίδισμα, μια μελοποίηση; Ο ποιητής δοκιμάζεται σε μερικές αναστοχαστικές αναζητήσεις με τον φακό και με σύντομες ποιητικές φράσεις από τέσσερα βιβλία-συλλογές του.

Στις 12 φωτογραφίες αποτυπώνεται η «φυσική γραμμή» του Κάβο Γκάλλο, του ακρωτηρίου της Κορώνης, αποκτώντας μια διάσταση λογοτεχνικής δημιουργίας.

Λίγα λόγια από τον δημιουργό για την έκθεση

Το βλέμμα του δημιουργού αναζητεί τη διάρκεια της σημασίας σ’ ένα ερέθισμα…

Η φαινομενολογία της εικόνας εξυπηρετεί το έκδηλον της ποιητικής έκφρασης: η λέξη αποκτά σχήμα. Κι επιπλέον, το μυστήριο του λόγου αντιστοιχεί την ουσία του στο κάδρο, στο φωτογραφικό πλαίσιο, αποκτώντας την επιτακτική υπόστασή του.

Σ’ ετούτη την περίσταση, ο φωτογραφικός φακός έχει εξυπηρετήσει τη γραφίδα. Συμβάλλει στην κατανόηση των συμφραζομένων της ποίησης κι εξάγει τις ποιητικές εικόνες μέσα από την καταγωγική βάση τους. Μα κι αναλόγως, ο λόγος πλαισιώνει (από αχανές σε συμπαγές) το συναίσθημα του βλέμματος. Είναι, εν ολίγοις, μια ειλικρινής σχέση μέθεξης.

Το γεγονός της ποιητικής πράξης –η εμπνευσμένη στιγμή αποτυπωμένη ευθαρσώς και με ακρίβεια– ξεπερνάει τη συνειδητή διάθεση και την πράξη: ο ποιητής βρίσκεται στο ακρώριο του είναι και του φαίνεσθαι. Το εφήμερο μεταπλάθεται σε σταθερό σημείο, το απλό ενδύεται την πολυπλοκότητα στην ερμηνεία του κόσμου, η ύπαρξη διαχωρίζεται από την ύλη και την αντιύλη. 

Κατ’ αντιστοιχίαν, στο βασίλειο της εικόνας μεθοδεύεται η σύλληψη της πραγματικότητας όσο και της αντιστροφής της: της μη-πραγματικότητας. Σ’ αυτήν την προσπάθεια πραγμάτωσης της ανθρώπινης αντίληψης η κάθε «κουκκίδα» εικόνας, η ελάχιστη μονάδα περιγεγραμμένου νοήματος ή, αλλιώς, η πεφωτισμένη σύνθεση της αλήθειας υπό το πρίσμα του οπτικού νεύρου, απαιτεί τη δημιουργική εγρήγορση.

Στην εργογραφία του Βασίλη Ρούβαλη περιλαμβάνονται 18 τίτλοι (ποίηση, διήγημα, μετάφραση). Ασχολείται με την κριτική, αρθρογραφεί και δίνει λογοτεχνικές διαλέξεις. Διευθύνει το περιοδικό & τις εκδόσεις (.poema..). Ασκεί τη δημοσιογραφία σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνο-τηλεόραση (ΕΡΤ). Το έργο του έχει τύχει μετάφρασης σε οχτώ γλώσσες. Συνεργάστηκε στη βίντεο εγκατάσταση Ανάμεσα (ποιητικοί αφορισμοί πάνω σε εικόνες του εικαστικού Παναγιώτη Τεμπελόπουλου, 2013) και στο θέατρο (δραματοποίηση της ποιητικής σύνθεσης Λεύγες, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2014 – σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός, μουσική: Νικήτας Κίσσονας). Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών.