«Η υψηλή ποιότητα του ελληνικού βαμβακιού δεν αρκεί για να κερδίσει τη θέση που του αξίζει στις διεθνείς αγορές. Απαιτείται τυποποίηση και ταξινόμηση του προϊόντος, έτσι ώστε να είναι αναγνωρίσιμο και η ποιότητά του εγγυημένη. Έτσι τον Ιανουάριο του 2014 προχωρήσαμε στην έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την Ταξινόμηση του βάμβακος μέσω του Εθνικού Κέντρου Ποιοτικού Ελέγχου, Ταξινόμησης και Τυποποίησης Βάμβακος στην Καρδίτσα». Τα παραπάνω τονίζει σε μήνυμά του ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, με αφορμή την πρόσκληση του Προϊσταμένου του Εθνικού Κέντρου Ποιοτικού Ελέγχου Ταξινόμησης και Τυποποίησης Βάμβακος δρ. Μωχάμεντ Νταράουσε, για την ενημερωτική εσπερίδα με θέμα: «Παρουσίαση τεσσάρων ερευνητικών έργων για το βαμβάκι στο πλαίσιο της πράξης ΑγροΕΤΑΚ», στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Σοφάδων.
Ο κ. Χαρακόπουλος, ο οποίος λόγω κοινοβουλευτικών υποχρεώσεων δεν μπόρεσε να παραβρεθεί, αναφέρει επίσης ότι με την ενίσχυση του Κέντρου Ποιοτικού Ελέγχου στην Καρδίτσα ήταν «στόχος μας να ανοίξουμε νέες προοπτικές για την ελληνική βαμβακοκαλλιέργεια με την ταξινόμηση και τυποποίηση του προϊόντος με σύγχρονες μεθόδους και σύμφωνα με διεθνή πρότυπα, σε επίπεδο χώρας από επίσημο φορέα, που θα προσδίδει στο ελληνικό βαμβάκι ‘‘ταυτότητα’’. Έτσι μπορεί το ελληνικό βαμβάκι να αποκτήσει πρόσθετη αξία και να προωθηθεί δυναμικότερα στη διεθνή αγορά».
Ο Θεσσαλός πολιτικός υπογραμμίζει ότι «την προσπάθεια αυτή, που ξεκινήσαμε τότε με εμπνευστή τον κ. Μωχάμεντ Νταράουσε, την συνεχίζει σήμερα ο ίδιος, παρά τις όποιες οικονομικές και άλλες δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει το Κέντρο, λόγω των κρίσης που διέρχεται η χώρα.
Τέλος, καταλήγει αναφέροντας ότι «το ‘‘μπόλιασμα’’ της επιστημονικής γνώσης στον αγροτικό κόσμο είναι ένα από τα θέματα που πρέπει να προσέξουμε, αν θέλουμε να κάνουμε τη γεωργία μας πιο ανταγωνιστική. Ο καθένας από το μετερίζι του, οφείλει να συνδράμει σε αυτό. Και επειδή τα διδάγματα των καιρών είναι πολλαπλά, ας έχουμε κατά νου, πως, όσο σημαντική είναι η προσπάθεια της πολιτείας να παράξει επιστημονική γνώση, άλλο τόσο σημαντική είναι η μεταφορά αυτής στο ‘‘δια ταύτα’’, στην αγορά εργασίας, στην πραγματική οικονομία, στις ζωές μας».