«Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό! Με το ΚΚΕ για την ανατροπή της βαρβαρότητας»: Σε μία μεγάλη συγκέντρωση των ΚΟ Λάρισας, στο κλειστό γυμναστήριο του «Αλκαζάρ» μίλησε το βράδυ της Παρασκευής ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στο πλαίσιο της επίσκεψης του στο νομό.
Ο χώρος του κλειστού γηπέδου γέμισε με εργαζόμενους, βιοπαλαιστές αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, σπουδαστές και μαθητές. Με ανθρώπους που συναντήθηκαν με το ΚΚΕ στους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος σε μια σειρά μέτωπα. Που ανταποκρίνονται στο κάλεσμα συμπόρευσης του Κόμματος, με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα, στην ανάγκη να δυναμώσει η οργάνωση του λαού, η διεκδίκηση για τα δικαιώματά του, η πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.
«Εμπρός λαέ, άλλαξε σελίδα, με το ΚΚΕ η μόνη σου ελπίδα». Το σύνθημα αυτό που φώναξαν δεκάδες νέοι έδωσε τον τόνο, συνοψίζοντας το καθημερινό κάλεσμα που απευθύνουν τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ στο λαό.
Στη συγκέντρωση παρευρέθηκαν συνδικαλιστές από εργατικά σωματεία και εκπρόσωποι αγροτοκτηνοτροφικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών από τη Θεσσαλία. Επίσης, ο Νίκος Κανέλλος, πρέσβης επί τιμή, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
Επίσης, συμμετείχε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ και στελεχών του Κόμματος, μεταξύ των οποίων ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ, η Μαρία Γαβαλά, Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας και μέλος της ΚΕ, τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής Ρίζος Μαρούδας, Γιάννης Τσιούτρας, Γιώργος Χαρίτος, Ελισαίος Βαγενάς και ο Γιώργος Λαμπρούλης, βουλευτής Λάρισας του Κόμματος."
«Χαιρετίζουμε όλους εσάς που είστε εδώ σήμερα, όλους εσάς που μαζί αγωνιζόμαστε καθημερινά για να φτάσει πιο πλατιά το κάλεσμα της μαχητικής συμπόρευση με το Κόμμα μας!», τόνισε ανοίγοντας τη συγκέντρωση ο Αλέξης Ζορμπάς, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας. Απευθυνόμενος ιδιαίτερα σε όλους όσοι έδωσαν μέσα από τους φορείς του κινήματος, μαζί με τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τη μάχη της πρόσφατης απεργιακής αλλά τον αγώνα στα μπλόκα της αγροτιάς, υπογράμμισε πως «όλοι μαζί και ακόμα περισσότεροι θα δώσουμε τις μάχες του επόμενου διαστήματος». Στην κατεύθυνση αυτή, υπογράμμισε πως με νέα ώθηση από τη μεγάλη συγκέντρωση θα δοθεί συνέχεια με δεκάδες συσκέψεις, θεματικές ομιλίες και εκδηλώσεις.
Από το βήμα της συγκέντρωσης, ευχαρίστησε τη διοίκηση του Εθνικού Αθλητικού Κέντρου Λάρισας (ΕΑΚΛ) για την παραχώρηση του χώρου.
Αμέσως μετά την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα ακολούθησαν σύντομες παρεμβάσεις που ανέδειξαν μια σειρά λόγους που έχει κάθε βιοπαλαιστής, εργαζόμενος και νέος να πάρει τη θέση του στον αγώνα δίπλα στο ΚΚΕ. Συγκεκριμένα, μίλησαν οι:
- Θανάσης Νασιάρας, εργαζόμενος στην κατασκευαστική εταιρεία «Αρμός», μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας.
- Μαρία Κωστή, συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος, δημοτική σύμβουλος Τεμπών.
- Γεωργία Παπαδάμου, διευθύντρια του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας (ΠΓΝΛ), πρόεδρος του Συλλόγου Ιατρών ΕΣΥ και Ειδικευόμενων Ιατρών του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου.
- Αντρέας Φώσκολος, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
- Βασίλης Καρμίρης, ηθοποιός.
Η επίσκεψη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Λάρισα συνεχίζεται το Σάββατο, με συναντήσεις με φορείς επαγγελματιών και σωματεία υγειονομικών.
Αποσπάσματα από την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα
Μια θέση δίπλα στο ΚΚΕ έχει όποιος δεν συμφωνεί με τη συμμετοχή και εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, δεν θέλει η χώρα του να γίνεται θύτης άλλων λαών με κίνδυνο αυτός να γίνει το θύμα, αρνείται ο τόπος του να γίνεται ορμητήριο πολέμου.
Μια θέση δίπλα στο ΚΚΕ έχει όποιος κοιτάει μπροστά και βλέπει ξανά έναν Γολγοθά, αυτόν της καθημερινής επιβίωσης από την ακρίβεια στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και την ενέργεια, ζει ήδη έναν άλλο πόλεμο που ξεκίνησε πριν τον πόλεμο.
Μια θέση δίπλα στο ΚΚΕ έχει όποιος κι εδώ στη Θεσσαλία, έζησε από πρώτο χέρι, μια στην πανδημία, μια στις φυσικές καταστροφές την εγκατάλειψη από το αστικό κράτος, το οποίο δουλεύει ρολόι, όχι για τις ανάγκες των πολλών, αλλά για τις ανάγκες και τα κέρδη των λίγων.
Μια θέση δίπλα στο ΚΚΕ έχει όποιος παίρνει κουράγιο από τον αγώνα των εργατών στο λιμάνι της COSCO, της ΛΑΡΚΟ, άλλων μεγάλων εργοστασίων και κλάδων που δεν περιμένουν τίποτα από παλιούς και νέους σωτήρες.
Περιμένουν όμως πολλά από τον ταξικό και ανυποχώρητο αγώνα τους.
Μια θέση δίπλα στο ΚΚΕ έχει όποιος ξέρει πως φως στο τούνελ για το λαό, δεν φαίνεται πουθενά γιατί το σύστημα της εκμετάλλευσης, ο καπιταλισμός, βολοδέρνει από κρίση σε κρίση και τώρα βρίσκει ξανά διέξοδο στον πόλεμο, με το λαό να πληρώνει ξανά τα σπασμένα για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης, όχι μόνο σε όσους κατά καιρούς βρεθήκαμε μαζί στους αγώνες, αλλά αι σε όλους όσοι τώρα για πρώτη φορά ακούν τις θέσεις μας, προβληματίζονται, ξέρουν πως εδώ βρίσκεται μια πολιτική δύναμη που είναι σταθερά στο πλάι τους, δεν κάνει πίσω, παλεύει, επιβεβαιώνεται για τις εκτιμήσεις του και δικαιώνεται για τη στάση του σε όλες τις κρίσιμες φάσεις.
Ναι, το ΚΚΕ δικαιώνεται για τη στάση του, όπως συνέβη με την άρνησή του να συμμετέχει στη φιέστα που στήθηκε στη βουλή, με καλεσμένο τον Ζελένσκι και μαζί μ’ αυτόν με καλεσμένους και τους ναζί του Αζόφ, γιατί “Ζελένσκι και τάγμα του Αζόφ “πάνε πακέτο”.
Η στήριξη στον Ζελένσκι είναι συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων. Στηρίζουν αυτή την αντιδραστική κυβέρνηση, γιατί την στηρίζουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.
Γι’ αυτό τα αστικά μέσα ενημέρωσης έχουν βάλει μπρος τα πλυντήρια για να ξεπλύνουν το τάγμα του Αζόφ από τον ναζιστικό χαρακτήρα του.
Και την ίδια ώρα βέβαια ξορκίζουν τον κίνδυνο της ακροδεξιάς στη Γαλλία.
Τη μια οι ναζί είναι “πατριώτες”, για να βγαίνουν λάδι οι ιμπεριαλιστές και την άλλη η ακροδεξιά γίνεται ο μπαμπούλας, για να μαντρωθεί ο λαός στη στρούγκα της αστικής δημοκρατίας.
Μόνο που η Λεπέν και η κάθε Λεπέν, είναι δημιούργημα της διαχρονικής αντιλαϊκής πολιτικής, που υλοποίησαν όλες οι κυβερνήσεις στη Γαλλία, στο όνομα μάλιστα της "δημοκρατίας" και της "προόδου", αλλά και του συμβιβασμού κι εκφυλισμού που έχει επικρατήσει στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα στη Γαλλία.
Εμείς δεν διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών, γιατί έχουμε επιλέξει την κοινή πάλη των λαών για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.
Γι’ αυτό δίνουμε τη μάχη για να σταματήσει η συμμετοχή και εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και σε κάθε ιμπεριαλιστική αποστολή.
Έλεος πια! Μέχρι τη Μοζαμβίκη στέλνουν στρατό, μέχρι την Αφρική φτάνει η χάρη της ελληνικής αστικής τάξης, για να μη μείνει έξω από τη μοιρασιά.
Η ελληνική εμπλοκή έχει ανέβει επίπεδο: Αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία, μετακίνηση ελληνικών στρατιωτικών τμημάτων στην Αν. Ευρώπη σε ΝΑΤΟϊκούς σχηματισμούς, όπως στη Βουλγαρία, παράδοση υποδομών της χώρας για τη μεταφορά ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων και βάλε.
Τέτοιες υποδομές είναι οι βάσεις στη Σούδα, την Αλεξανδρούπολη, το Στεφανοβίκειο στη Μαγνησία, την 110η Πτέρυγα Μάχης εδώ στη Λάρισα, που επίσης αξιοποιείται για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, που λειτουργούν ήδη από το 2018, στο πλαίσιο της Ελληνοαμερικανικής συμφωνίας που προετοίμασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ετοιμάζεται να φέρει στη βουλή η ΝΔ.
Αν η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο, η Θεσσαλία με τις στρατιωτικές υποδομές που έχουν παραχωρηθεί στους ΝΑΤΟϊκούς, είναι από μόνη της πολεμικό ορμητήριο.
Πριν μερικές μέρες ο Μητσοτάκης στην Κοζάνη εγκαινίασε ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα Φωτοβολταϊκών στην Ευρώπη, και μάλιστα σε μια έκταση 4.400 στρεμμάτων.
4.400 στρέμματα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την καλλιέργεια αναγκαίων για το λαό αγροτικών προϊόντων, όπως είναι το μαλακό σιτάρι, το καλαμπόκι, και άλλα προϊόντα.
Γιατί το ζήτημα για το λαό δεν είναι πόσα κέρδη θα αποκομίσει ο όμιλος των ΕΛΠΕ από αυτό το πάρκο των φωτοβολταϊκών, αλλά πώς θα εξασφαλίσουμε διατροφική επάρκεια. Κι ενώ όλοι έχουν ξεκινήσει να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου μιας μεγάλης επισιτιστικής κρίσης.
Αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα για μια χώρα σαν τη δική μας, η οποία για παράδειγμα εισάγει το 70% περίπου των αναγκών της σε μαλακό σιτάρι, το κύριο συστατικό του ψωμιού.
Οι συνέπειες της έλλειψης είναι ήδη αισθητές στα λαϊκά νοικοκυριά, με τη συνεχή αύξηση των τιμών.
Κινδυνεύουμε στην κυριολεξία να πούμε το ψωμί ψωμάκι, ενώ η χώρα μας με τις κλιματολογικές και τις εδαφικές δυνατότητες που διαθέτει, θα μπορούσε να παράγει επαρκή ποσότητα σε βασικά αγροτικά προϊόντα για να καλύψει τις ανάγκες του λαού μας.
Γιατί η χώρα μας από πλεονασματική πριν από κάποιες δεκαετίες, έγινε ελλειμματική εδώ και πολλά χρόνια σε βασικά αγροτικά προϊόντα που παραδοσιακά παρήγαγε.
Δε χρειάζεται να πάμε μακριά.
Εδώ στη Θεσσαλία, υπάρχουν όλες οι εδαφικές, κλιματολογικές, τεχνικές και επιστημονικές προϋποθέσεις, υπάρχει κυρίως το έμψυχο δυναμικό, για να παράγουμε σχεδόν όλα τα απαραίτητα για την κάλυψη των διατροφικών κι άλλων αναγκών του λαού μας.
Και μιας και απόψε βρισκόμαστε εδώ στη Λάρισα, στον θεσσαλικό κάμπο, εδώ που χτυπά η καρδιά των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων, θέλουμε να πούμε ότι το ΚΚΕ με όλες τις δυνάμεις του, θα συνεχίσει να προβάλλει και να υπερασπίζεται τα δίκαια αιτήματα των αγροτοκτηνοτρόφων.
-Για κατώτερες εγγυημένες τιμές που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης,
-Για αποζημιώσεις για όλες τις φυσικές καταστροφές στην ώρα τους,
-Για μέτρα μείωσης του κόστους παραγωγής, όπως το αφορολόγητο πετρέλαιο, η κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής στο ρεύμα, η επιδότηση των ζωοτροφών, η μη επιβάρυνση με ΦΠΑ .
Αιτήματα για τα οποία δώσανε και φέτος έναν σκληρό αγώνα, με σημείο αναφοράς το μπλόκο στη Νίκαια, που κράτησε για 3 εβδομάδες, κόντρα στην προσπάθεια υπονόμευσης από την κυβέρνηση, κόντρα στο «πέπλο σιωπής» που επέβαλαν τα μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ, κατόπιν εντολών της κυβέρνησης, αλλά και το κλίμα αστυνομοκρατίας.
Αιτήματα που η ικανοποίησή τους αποκτά ζωτικό χαρακτήρα, μιας και τα προβλήματα μεγαλώνουν κάθε μέρα και περισσότερο.
Άρχισαν ήδη να ρίχνουν στο τραπέζι τα ψεύτικα διλήμματα, να μιλούν για διαχωριστικές γραμμές.
Έφτασε στο σημείο o ΣΥΡΙΖΑ και ο κύριος Τσίπρας να επιστρατεύσουν το σύνθημα “σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα”.
Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό, να ασχημονείς δηλαδή πάνω σε ένα θρυλικό, σε ένα βαθιά επαναστατικό σύνθημα, που καμία σχέση δεν έχει με αυτό που εκπροσωπείς.
Άλλωστε, δεν είναι και οι πρώτοι που το κάνουν, τους πρόλαβε πριν λίγα χρόνια το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου. Το χειρότερο είναι να υπηρετείς αυτή τη βαρβαρότητα στο όνομα του σοσιαλισμού.
Το χειρότερο είναι να εφαρμόζεις μνημόνια κι αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα της προόδου. Το χειρότερο είναι να γίνεσαι ο πιο καλός μαθητής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στο όνομα της αριστεράς. Και αυτό το χειρότερο είναι που απογοητεύει κι αποστρατεύει εργατικές-λαϊκές δυνάμεις.
Αυτό το χειρότερο είναι που υπονομεύει το κίνημα και τους αγώνες. Αυτό το χειρότερο είναι που γίνεται βούτυρο στο ψωμί της συντηρητικοποίησης, αντιδραστικών δυνάμεων, της ακροδεξιάς, όπως βλέπουμε και στη Γαλλία.
Στη βαρβαρότητα συναντιούνται Τσίπρας και Μητσοτάκης.
Μάλιστα ο δεύτερος για να μη μείνει έξω από το κάδρο της ψευδεπίγραφης προόδου, λέει πως αυτός και η κυβέρνησή του μπορεί να εγγυηθεί την πρόοδο και τη σταθερότητα!
«Κυβερνητική πρόοδο και σταθερότητα» ο Μητσοτάκης, «προοδευτική διακυβέρνηση» ο Τσίπρας.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να αρχίσει ο λαός να παίζει το παιχνίδι “βρες τις διαφορές”!
Γιατί πολύ απλά διαφορές στα ουσιαστικά, στα κρίσιμα για τη ζωή του λαού, δεν υπάρχουν.
Γιατί και οι δύο, όταν μιλούν για πρόοδο, εννοούν τους στόχους και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου στη χώρα μας.